Хәрби патриотик айлыкны йомгаклау максатыннан, укучылар белән командаларга бүленеп, күңелле стартлар үткәрдек.
Әлеге эстафета - ярыш балаларның җитезлеген, көчен сынау гына түгел, сәламәтлеккә, спортка кызыксыну арттыру, патриотик тәрбия дә булып торды. Ике команда да бөтен көчен биреп уйнады. Укучылар барысы да  күтәренке кәефтә калдылар.

23 нче февраль - Ватанны саклаучылар көне уңаеннан без иң якын кешеләребезне - әти-абыйларыбызны, бабайларыбызны кунакка чакырдык. Ил терәге – ир егетләр булса, гаилә терәге әтиләр. Ватанны саклаучылар көне балаларда патриотизм, сугышчыларга хөрмәт, Ватаныбызның иң яхшы традицияләренә карата бер-береңне хөрмәт итү хисе тәрбияли. Бу чын ир-атлар, кыю, җитез, ышанычлы , шулай ук Ватанны саклаучылар булып үсәчәк малайлар бәйрәме.
Менә бүген дә балалар бабайларына, әтиләренә бик матур бәйрәм әзерләделәр. Матур итеп җырладылар, шигырьләр сөйләделәр, биеделәр, нәни куллары белән ясалган бүләкләрен тапшырдылар. Ахырдан Мөхәммәт Мәһдиевның "Без - 41 нче ел балалары" фильмын карадык. Бәйрәм бик күңелле узды.

Барлык илләрдә дә 21 февраль - туган тел көне буларак билгеләп үтелә. Каян килеп чыккан соң бу бәйрәм?
     1999 елның ноябрендә ЮНЕСКО туган телгә игътибар бирү турында мәсьәлә күтәреп чыга. Шуннан соң дөньяда, телләрнең әһәмиятен күрсәтү һәм ана теленә сак караш тәрбияләү максатыннан, 21 февраль - бөтендөнья туган тел көне буларак билгеләп үтелә башлый.
     Шушы дата уңаеннан, укучыларыбыз белән, “Тел бәйгесе” викторинасы үткәрдек. Ике командага бүленеп, “Тел чарлау”, “Кем тапкыррак?”, “Кем күбрәк белә?” һ.б. уеннары уйнадык.
     Шулай ук бүген Тукаевлар музеенда татар халкының милли киемнәре, гореф-гадәтләре, көнкүреше турында сөйләштек.
Татар халык мәкале: “Теле барлар халык булган, теле юклар балык булган”, – ди. Туган телләребезне саклыйк, яклыйк, чөнки милләтебез яшәешендә туган тел иң мөһим урыннарның берсен алып тора.

Хәрби-патриотик айлык кысаларында күргәзмә оештырдык.

Укучыларыбыз белән даими рәвештә юл йөрү кагыйдәләрен искә төшерәбез, дәресләр беткәч тә әңгәмәләр үткәрәбез. Бүген дә укучыларның сумкаларында һәм киемнәрендәге яктылык кайтаргычларны тикшердек. Балалар да, әти-әниләр дә үз тормышлары өчен битараф түгел. Киемдә, сумкада  яктылык кайтаргычлар һәрвакыт бар. Үзебезнең тынычлыгыбызны, иминлегебезне  контрольдә тотыйк!

Бүген без югары сыйныф укучылары белән 2023 нче ел Россиядә педагог һәм остаз елы уңаеннан һәм  "Татарстан Республикасында хатын-кыз исемнәре: тарих һәм хәзерге заман" исемле региональ проект кысаларында   Арча ягының горурлыгы, 34 елдан артык  балаларга белем бирүче, Ленин ордены, Почет билгесе кавалеры, үзенең авыр, ләкин мактаулы хезмәте өчен иң зур дәрәҗә - Социалистик Хезмәт Герое исеменә лаек булучы, танылган  укытучы Габдрахманова Стелла Зәкиевнага багышланган түгәрәк өстәл уздырдык. Аның тормышы  турында укучыларга тулы белешмә бирдек. Әлеге чарада клуб мөдире Фәния Нурислам кызы да катнашты. Ул да балаларга аның хезмәт юлы буенча күп мәгълүмат бирде.
   Стелла Зәкиевна үрнәк булырлык шәхес! Безнең арабызда олы тәҗрибәгә ия, мактаулы хезмәт юлын узган укытучы-педагоглар күп булсын иде.

Без бүген Совет гаскәрләрен Әфганстаннан чыгару көненә багышланган “Хәтер төене” (“Узелок на память”) акциясендә катнаштык. 15 февраль – узган гасырның мөһим вакыйгасы булган көн, ул кешеләрне тыныч күкне кадерләргә өйрәтте. Яшь буында туган илеңне, җиреңне саклау, ярату хисләре тәрбияләү бүгенге иң мөһим бурычларның берсе. Акциянең төп бурычы – тарихи хәтерне саклау. Мондый конфликтларда катнашучылар – үз бурычларына һәм намусына җаваплы мөнәсәбәтнең чын мисалы. Истәлеккә төен бәйләү – мөһим нәрсә турында онытмау дигән сүз. Укучылар да, үзләренең кулъяулыкларына төен бәйләделәр. Бу хәтер төеннәре Әфганстанның канлы басуларыннан беркайчан да туган илләренә исән килеш әйләнеп кайтмаучыларны, үзенең хәрби бурычын намус белән үтәүчеләрне искә төшереп торыр. Акция Ватаннан читтә хезмәт бурычын үтәгәндә һәлак булган сугышчы – интернационалистлар истәлегенә бер минутлык тынлык белән тәмамланды.

Юллар,юллар! Мине туган йорттан
Аерып ерак алып киттегез.
Җитәр инде, озак кунак булдым,
Хәзер кире өйгә илтегез...
1906нчы елның 15нче февралендә Оренбург губерниясе Мостафа авылында Муса Җәлил дөньяга килә.
Гаиләдә ул алтынчы бала бала була. Әтисе- Мостафа Җәлилов, әнисе – Рәхимә Җәлилова. Башка балалар кебек ул да яланаяк яшел чирәм өстендә йөгергән, казлар көткән, су коенган, әнисенең моңлы җырларын тыңлаган.
Җыр өйрәтте мине хөр яшәргә
Һәм үләргә кыю ир булып.
Гомрем минем моңлы бер җыр иде,
Үлемем дә яңрар җыр булып.
Укучылар белән шагыйрь иҗатын искә төшердек. Шигырьләрен яттан сөйләдек.

"Созвездие" фестиваленең чираттагысына сайлап алу турлары районнарда үткәрелә. Бүген Арча балалар сәнгать мәктәбендә "Арча йолдызлары" узды. Мәктәбебездән Чулпан бик матур чыгыш ясап кайтты.

Әфган сугышы: бу коточкыч вакыйгаларга нокта куелган 1989 нчы елның 15 нче февраленнән соң нәкъ 34 ел вакыт узып киткән. Сугыш... Кыска гына сүз, ә мәгънәсе бик куркыныч. Сугыш бервакытта да үлемсез генә булмаган. Әфган сугышы да күп югалтулар китерә. Саннар уйланырга мәҗбүр итә. Сугыш 9 ел 1 ай 19 көн дәвам итә. Шушы сугышта Татарстаннан 9570 кеше катнаша, аларның 260 ы сугышта һәлак була, 233 е инвалид, 546 сы яралана, контузия ала. Әлеге саннарны безнең онытырга хакыбыз юк.
15 нче февраль – Россиядә әфганчылар көне. Шул уңайдан, тәрбия сәгатендә Әфган сугышы, аның асылы белән таныштырдык. Әфганстанда хәрби хезмәттә һәлак булган ир-егетләребезне искә алдык.
Война в Афганистане - одна из самых трагических страниц летописи советской эпохи. Она навсегда останется в памяти не только ветеранов войны, но и всех последующих поколений. Служить они уходили мальчишками, а возвращались ветеранами. Они с честью выполнили свой интернациональный долг. А сегодняшние мальчишки и девчонки должны сохранить память о той войне, о подвигах, о славе, о погибших героях.
15 февраля – особый день для тех, кто участвовал в Афганской войне. Эта дата начала вывода советских войск из Афганистана.
На уроке Мужества “Афганистан – незаживающая рана” учащиеся познакомились с историей Афганской войны, узнали о причинах начала ни кем необъявленной Афганской войны и ее продолжительности, о невосполнимых потерях советских войск, о наших земляках, которым судьба предначертала жестокую участь — сгореть в огне чужой войны и которым уже никогда не суждено переступить порог родного дома.