“Ошбу ай ураза тоту аедыр, бу зур бер сынау һәм җан тынычлыгына ирешү юлын күрсәтүче сәбәп. Безгә шушы айда Аллаһ бәрәкәт бирсен. Изгелек юлларында кылган гамәлләребез яхшы һәм файдалы нәтиҗәләргә китерсен.

Шушы Ураза ае тагын да яңа казанышларга җанландырсын. Олугъ рамазан ае көннәрендә барыгызга ихлас күңелемнән исәнлек-саулык, бәхет игелекле эшләрегездә уңышлар телим.

                      Яшә балачак илем!

Ихлас күңел саф йөрәгем

Якты хыялым минем

Хыялдан канатлар үреп

 Очырткан өем-өем.

Яшә балачак, яшә яшьлек

Сүнмәс яшьлек учагы,

Сүнмәс минем балачагым

Синдә дуслык кочагы.

Безне үстереп очыргач

Бер моңаерсың тагы.

Син ачасың табигатьнең

Безгә серле ишеген,

Адашсак та юл табарга

Син көй биреп ирәтең

Онытмабыз, хәтерләрбез

                      "Тиенкәй"балалар бакчасын.

      Авылыбызда да язгы чәчүләр беткәч гөрләп сабантуйлар уза.Бу бәйрәм игенчеләрнең мул уңыш алу теләкләренә дәрт өсти, күңелләрен күтәрә.

Сабантуйлар җитсә,күңелләрем

Яшел аланнарга ашкына.

 Язгы чәчәкләрнең хуш исләрен,

 Иснәп туя алмыйм һич кенә.

 Сабантуйлар җитсә,яшьлек хисе

Үтеп керә барлык йортларга.

Яшьлек  дәрте белән яна башлый

70-80 яшьлек картлар да

 Уза гомер аккан сулар кебек.

         Үсеп бара безнең балалар.

         Бакчабызда үскән сабыйлар

         Мәктәпләргә инде баралар.

      Кадерле әти-әниләр, балалар, килгән кунаклар! Ел да була торган дулкынландыргыч бәйрәм көнебез килеп җитте. Бүген бакчабыздагы  балаларыбызны мәктәпкә, белем алырга озатабыз.

   Кадерле балалар, сезнең күбегез бакчада 6 ел буена йөрдегез. Бүген

шатлыклы да, бераз моңсу да көн. Ямансу, чөнки, сез якын дусларыгыздан, тәрбияче апалардан аерыласыз; шатлыклы: сез инде зурлар, мәктәпкә барачаксыз.

               Баш очыннан ак болытлар ага

               Ак болытлар – сезнең балачак.

               Балачакка кире кайтып булмый

               Алар шулай ап-ак калачак

               Ак болытлар – сезнең балачак

Соңгы кыңгырау чылтырап,
Кузгатты күңелләрне.
Балакайлар, сезне котлап,
Җиткерәм теләгемне. 

Көтә сезне яңа дөнья,
Олы тормыш сукмагы.
Авырлыклар чыкса әгәр,
Бернидән курыкмагыз.

Ата-ана хакы бик зур,
Онытмагыз үзләрен,
Һәрвакыт та истә булсын,
Алар әйткән сүзләре.

Гыйлем туплау җиңел түгел,
Һаман алга барыгыз.
Ни очраса да юлыгызда,
Кеше булып калыгыз

Хәтердән уела күп нәрсә,

Онытыла иң гүзәл яз, кышлар.

Онытылмый үзенең иңендә

Ил данын күтәргән язмышлар.

Вакытлар үтүгә сүрелеп

Сүнәләр иң якты балкышлар.

Сүнмиләр, яктылык сибәләр

Көрәштә кабынган язмышлар

Тормышыңда бәйрәмнәр аз булган...

Тартыш белән үткән көннәрең.

Шуңа ахры искә алмыйча

Үткән синең туган көннәрең.

Бәйрәмнәрең алда икән әле-

Кара шагыйрь бүген текәлеп,

Халкың килде сиңа, мәхәббәтен

Ал чәчәкләр белән күтәреп.

Син күрмәгән яңа буын килде,

Котлап синең туган көнеңне,-

Киләчәккә барган улларыңан

Ишетәсең туган телеңне...

Халык моңы – синең моңың булды.

Халык күңеле – синең күңелең.

Ил гомере – халык гомере кебек

Озын булыр, шагыйрь, гомерең!