Ана!
Бөек исем,
Нәрсә җитә ана булуга;
Хатыннарның бөтен матурлыгы,
Бөтен күрке ана булуда.
Рәхмәт сиңа, әнкәй, яшәгәнең өчен,
Рәхмәт, сиңа, безне яшәткәнең өчен.
Балам, диеп, күз нурларын жәлләмичә,
Сөеп йоклатканың өчен.
Җирдә кояш нуры балкыгандай,
Син балкыйсың безнең күңелдә.
Тормышыбыз синең белән матур,
Рәхмәтлебез сиңа гомергә.

Балаларда кеше арасында, табын артында үз-үзеңне дөрес тоту кагыйдәләрен ныгыту, аралаша белү күнекмәләрен арттыру, кунакчыл булырга, кунакларга хөрмәт күрсәтергә өйрәтү, үзеңне әдәпле тоту, бер-береңә игътибарлылык, ярдәмләшү, дуслык хисләре тәрбияләү атна дәвамында балаларның бердәм эшчәнлеге, эшчәнлектән тыш вакытларда әңгәмәләр, уеннар, матур әдәбият белән таныштыру аша алып барылды. 

Бүген”Тиенкәй” балалар бакчасында  көзге  уңыш  бәйрәме.

Таң атуын ничек белә алыр идең,

Тау артыннан алсу нурлар сузылмаса.

Килер язның ни хозуры булыр иде,

Мул җимешле , алтын хисле көз булмаса.!

Кешелекнең үзе шикелле үк,

Борынгыдан килә бәйрәмнәр.

Шатлыкларын бәйрәм итә кеше,

Бәйрәмнәрдә олы ямьнәр бар.

Бар күңеллелек бөтен дөньяда, бар бер ямь бүген.

Нәрсәдән бу? – Мин беләм : бәйрәм бүген, бәйрәм бүген!.

Табигатькә көзләр килгәч,

Миләш, балан тәлгәшенә

Җете-кызыл төсләр кергәч,

Бакча тагын ямьләнә.

Әйтерсең лә чәчкә аткан

Җәй башына әйләнә.

Агачлар да төрле матур

Төсләр алып киенә.

Ә ерактагы офыкта

Киләсе салкын кышларның

Сәламләве күренә.

Иртә-кичләр салкын була,

Көндез бераз җылыта.

Кар өемнәре чагыла

Күктә йөзгән болытта.

Бер агачтан, бер агачка

Нәфис җепләр эленә.

Көзнең матурлыгы безгә

Мул уңышта күренә.