Жизнь - она точь-в-точь, как светофор. Чаще, конечно, ее сравнивают с дорогой, потому как часто мы предстаем перед выбором жизненного пути, отсюда и аналогия. Мы уверены, что каждый человек, будь-то пешеход или водитель, стоя на светофоре, хоть раз в своей жизни задумывался о нём — не просто как о важном знаке, регулирующем дорожное движение, но и как о чем-то более глубоком и значительном.​

Начнем с позитивного цвета: зеленый. Цвет самой жизни. Стоит только вспомнить весну - всё вокруг зеленеет, радует глаз своей невинной чистотой - распускающиеся листочки, трава на газонах зеленеет - хочется вдохнуть полной грудью и воспарить в облака! Вот и человек, несущийся к цели, и с успехом достигающий ее, как говорится «на глазах у изумленной публики». Для него всегда и везде - зеленый свет. Даже, если на самом деле это и не так, и его периодически останавливает красный свет светофора, в глобальном смысле его никогда и ничто не останавливает.

Желтый цвет - цвет солнца, радости, детской улыбки. Для нас ассоциации именно таковы. Это любимый цвет. Да, скажут скептики и «знатоки», факт «налицо». Несмотря на радужность, многие уверены, что людям, предпочитающим желтый цвет, не хватает тепла и ласки, любви, наконец. Нас ежеминутно радуют своими лучиками улыбками наши дети, согревают солнечными лучиками любви. И пусть для многих желтый свет — это знак приготовиться, знак для проявления особой осторожности, для нас — это свет готовности открыться, жить в гармонии и любить. И старт для зеленого — вечной весны, радости — самой Жизни!!!

И, наконец - красный. Повод задуматься, притормозить, и в прямом смысле и в переносном. Всё ли я делаю правильно? Во всём ли прав? Нужно настоять или уступить? Нужно прислушаться или сделать так, чтобы к моему мнению прислушались? Вечные вопросы. Постоянный выбор, который каждый совершает совершенно осознанно, с любовью каждую минуту.

Живите, стартуйте вовремя, цените остановки, пользуйтесь ими во благо себе и другим, а когда нужно - давите на газ!! Удачи и пусть вам всегда сопутствует зеленый свет жизненных светофоров!

Тормыш-ул бары тик светофор кебек. Ешрак, әлбәттә, аны юл белән чагыштыралар, чөнки без еш кына тормыш юлларын сайлау алдында басып торабыз, шуңа охшашлык та бар. Без һәр кеше, җәяүлеме ул, шофермы, светофорда басып, үз гомерендә бер генә тапкыр булса да аның турында уйланганына ышанабыз-юл хәрәкәтен көйләүче мөһим билге буларак кына түгел, ә тагын да тирәнрәк һәм әһәмиятлерәк нәрсә турында да.​
Яшел. Тормыш төсе. Язны искә төшерергә генә кирәк - тирә - юньдә барысы да яшелләнә. Менә максатка ирешә торган кеше дә, «гаҗәеп тамашачы күз алдында», - диелә. Аның өчен һәрвакыт һәм бөтен җирдә - яшел ут. Чыннан да, бу алай түгел, аны даими рәвештә светофорның кызыл уты туктатса да, башка мәгънәдә аны беркайчан да туктатмый.
Сары төс-кояш, шатлык, балалар елмаюы төсе. Безнең өчен ул нәкъ менә шундый. Бу яраткан төс. Әйе, скептиклар һәм «белгечлэр»,  «күз алдында»диләр. Шуна карамастан, күпләр сары төсне өстен күргән кешеләргә җылылык, наз, мәхәббәт җитми, дип ышана. Балаларыбыз ел саен үз нурлары белән куандыралар, кояшлы мәхәббәт нурлары белән җылыталар. Күпләр өчен сары ут - ул әзерләнү билгесе, аеруча сак булу билгесе, безнең өчен - ачылырга, гармониядә яшәргә һәм яратырга әзерлек уты. Яшел-мәңгелек яз, шатлык һәм тормыш өчен старт!!!

Һәм, ниһаять, кызыл. Уйланырга, туктарга сәбәп, туры мәгънәдә дә, күчерелмәле дә. Мин барысын да дөрес эшлиме? Барлык хокукларыгыз бармы? Минем фикеремне тыңлар өчен колак салырга яки эшләргә кирәкме? Мәңгелек сораулар.

Яшәгез, вакытында старт алыгыз, тукталышларны белегез, алардан файдаланыгыз.