Безнең бакча коллективы һәм әти-әниләр махсус хәрби операциядәге егетләргә гуманитар ярдәм җыюга катнаштылар. Үз өлешләрен керткән барлык кешеләргә рәхмәтебезне белдерәбез. Дөньяларыбыз тизрәк тынычланып, ир-егетләребез исән-сау әйләнеп кайтсын иде.

Наш детский сад тоже присоединился к акции "Рисунок для солдата". Такая акция даёт возможность ребятам поддержать наших бойцов. В рамках акции дети использовали простые и доступные техники рисования, чтобы создать свои произведения и передать свои пожелания нашим защитникам. Каждый ребенок вложил в свой рисунок тепло своей души и пожелал нашим бойцам вернуться живыми и здоровыми. Творческие работы участников отправят в зону проведения СВО.

Без тәрбиячеләр- балаларны рухи яктан бай, әхлаклы, физик яктан сәламәт итеп үстерү өчен төрле юлларны кулланабыз. Шуларның иң әһәмиятлесе һәм нәтиҗәлесе- уеннар.

Уеннар, тәрбия чарасы буларак, баланың шәхес булып формалашуына зур йогынты ясый, психик үсешенә ярдәм итә. Алай гына да түгел, алар нәниләрдә дуслык, иптәшлек, гаделлек, зирәклек кебек сыйфатлар да тәрбияли. Уеннар ярдәмендә бала тырыш, көчле, сәләтле, нык ихтыярлы булып үсә. Физик активлык, балаларда җитезлек, өлгерлек, кыюлык сыйфатлары тәрбияләү белән беррәттән, нәниләрнең игътибарын арттыруга, хәтерләрен үстерүгә дә булышлык итә. Уен вакытында балаларның иҗат мөмкинлекләре ачыла, мөстәкыйльлекләре арта, оештыруга сәләтләре үсә. Кечкенәдән алынган хәрәкәт күнекмәләре нәниләргә тышкы дөнья белән тирәнрәк танышырга ярдәм итә.

Цели и задачи занятия:

Закрепить знания ранее полученного материала: основные составляющие национального костюма

Познакомить детей с татарским орнаментом.

Развивать творческие способности детей, глазомер, художественный вкус

Воспитывать любовь к народному искусству.

Научить, последовательно выполнять задание воспитателя.

Воспитывать интерес и уважение к истории татарского народа и её традициям.

Китап – безнең тормышта иң мөһим, иң кирәкле әйберләрнең берсе. Ул киңәшче дә, ярдәмче дә, дөреслеккә юл күрсәтүче дә. Балалар китабы киләчәк буынны тәрбияләүдә, тормышта дөрес юнәлеш сайлауда зур ярдәм булып тора. 2 апрель – Халыкара балалар китабы көне. 

Китап укысаң белемең артыр,

Укымасаң- белгәнең дә онтылыр.       

Тәрәзәне кем чиртә

(Р. Вәлиева)

— Тәрәзәне кем чиртә:

Чык-чык! Чык-чык!

— Мин килдем шулай иртә,

— Чыпчык, чыпчык.

Бик тә ашыйсым килә.

Чик-чик! Чик-чик!              

Йөгереп янына килдем,

Яраткан җимен бирдем.

— Үпкәләмә, дускаем,

Гафу ит, яме! — дидем.

   Республикакүләм бәйгедә катнашып, Мөндеш балалар бакчасы тәрбиячеләре - Шәкүрова Р., Җәләлиева А., Хөсәинова Р.,  музыка җитәкчесе Хөсәенова Г. 2 нче һәм 3 нче урыннарга лаек булдылар. Афәрин!!!

   Вот уже несколько дней подряд ребята старшей группы наблюдают за скворцами, которые поселились в скворечнике на нашем участке. В  ходе наблюдения ребята узнали, что зимой скворцы живут в теплых краях, где много мух, комаров и другой еды. Скворцы не едят пшено, хлеб, как воробьи. Они едят мух, гусениц, комаров, личинки, яйца и куколки насекомых, большинство из которых вредны для растений.

Цели и задачи:

1.Закреплять умение детей лепить из пластилина.

2. Формировать умение детей передавать пропорциональное соотношение частей и деталей (туловище, голова, лапы, глаза).

3. Развивать мелкую моторику рук, координировать работу глаз и рук.

4. Воспитывать усидчивость,  интерес к художественному творчеству, лепке.

5. Воспитывать любовь к русскому народному творчеству, к сказкам.

   Природа начинает просыпаться после долгих зимних и холодных дней. Самое первое дерево, которое распускает свои почки после зимних холодов – это верба. Воспитатель Айгюль Гусмановна рассказала и показала дошкольникам красивые веточки этого дерева. Ребята узнали, что с давних времен существует поверье, что расцветающее полное сил дерево может передать здоровье, силу, красоту всем, кто его коснется. А верба, особенно сережки, распустившиеся почки считались целебными, наделенными особой силой. Поэтому существовал обычай вербными ветками выгонять скот на первый выпас весной. В Вербное воскресенье бабушки запекали в хлебцы шишечки вербы и скармливали скотине: чтобы не болела. Маленьких детей шутливо стегали веточками вербы, приговаривая: «Как вербочка растет, так и ты расти»