Авырган чакларда барыбыз да тизрәк табиб янына йөгерәбез. Тиз генә тереләсебез килә. Бәлки, авыруны булдырмас өчен саклансак, профилактика үткәрсәк, файдалырак булыр иде.
Табибка бүген  чирләгәнгә түгел, ә авыруларны булдырмау, кисәтү һәм табиблар хезмәте белән якыннан танышу максатыннан мөрәҗәгать иттек. Без дигәнебез – Каримова Ләйсән Рафил кызы җитәкчелегендәге 7 сыйныф укучылары. Авылыбызның иң кадерле, абруйлы кешесе, үз эшен яратып хезмәт куючы янына, ягъни медпунктка юнәлделәр. Анда ягымлы сүзләре, нурлы йөзләре белән фельдшерыбыз Рәмзия апа бик җылы каршы алды.
Килеп керүгә үк, һәрвакыттагыча, медпунктта тыныч, чиста, пөхтә атмосфера игътибарны җәлеп итә.
Рәмзия апа балалар белән бик теләп аралашты. Кайсы бүлмәдә ничек хезмәт күрсәтүе, балаларны туганнан башлап ничек каравы, авыруларны ничек дәвалавы турында сөйләде. Чисталык, чыныктыру буенча Рәмзия апа үзенең киңәшләрен бирде. Балалар үзләре авырмас өчен нәрсәләр эшләүләрен сөйләделәр.
Балалар да табиб эшенең җаваплы, бик катлаулы һәм тынгысыз булуына төшенделәр. Монда авырулар өзелеп тормый. Бигрәк тә авыл җирлегендә без аны көннең, төннең кайсы вакыты булуына карамастан чакыртып алабыз. Мактаулы һәм җаваплы хезмәтендә уңышлар теләп саубуллаштык. Үз изгелекләре үзенә кайтсын, сәламәт булсын.
Балаларның күбесенең күңелләрендә, очрашудан соң, табиб булу теләге уянды.