Кошларга карата ярату хисләре, сакчыл караш, шәфкатьлелек тәрбияләү, аларга булышу теләге уяту.

Кайберәүләр көзне яратмыйлар,

Ошатмыйлар аның һавасын.

“Үтә салкын, юеш, пычрак, – диләр, –

Көзнең нинди ямен табасың?”

“Көзнең яме, – димен, – өстәлләрдә,

Яңа оннан пешкән икмәктә.

Идән асты тулы сый-нигъмәттә,

Тозлы гөмбәләре – кисмәктә.

Көзнең яме матур табигатьтә,

Тынып калган ялгыз урманда.

Түшәк-түшәк алтын яфракларда,

Оста “барабанчы” тукранда.

Табигатьнең булмый бик шыксызы,

Юк шулай ук үтә яхшысы.

Һәрбер матурлыкны күрә белеп,

Кала безгә аны мактыйсы”.

Безнең авылыбыз уртасында Ватан сугышы батырларына салынган бик матур һәйкәл бар. Шушы батыр авылдашларыбыз истәлегәнә карата хөрмәтебез, изге ихтирамыбыз билгесе булган бу һәйкәлгә, 9 май-җиңү бәйрәме саен, тере чәчәкләр куябыз. Тыл ветераннары алдында чыгыш ясыйбыз. Шушы бәйрәмгә әзерлек.