Безнең балалар бакчасында һәрбер  шөгыль программасында бишек җырлары зур урын алып тора.Мин үзем дә балалар белән шөгыльләрдә бишек җырларын ничек тыңларга, җырларга икәнен өйрәтергә тырышам. Кызларга бишек җырлары бигрәк тә якын… Шөгыль вакытында гына түгел, курчаклар белән уйнаганда,  йоклатканда бишек җырларын көйлибез. 

Кошларга карата ярату хисләре, сакчыл караш, шәфкатьлелек тәрбияләү, аларга булышу теләге уяту.

Кайберәүләр көзне яратмыйлар,

Ошатмыйлар аның һавасын.

“Үтә салкын, юеш, пычрак, – диләр, –

Көзнең нинди ямен табасың?”

“Көзнең яме, – димен, – өстәлләрдә,

Яңа оннан пешкән икмәктә.

Идән асты тулы сый-нигъмәттә,

Тозлы гөмбәләре – кисмәктә.

Көзнең яме матур табигатьтә,

Тынып калган ялгыз урманда.

Түшәк-түшәк алтын яфракларда,

Оста “барабанчы” тукранда.

Табигатьнең булмый бик шыксызы,

Юк шулай ук үтә яхшысы.

Һәрбер матурлыкны күрә белеп,

Кала безгә аны мактыйсы”.