“Көн саен әниләр көне булса иде!” ... Шулай итсәк ,безнең зур җир шарындагы барлык әниләрдән дә бәхетле кешеләр булмас иде. Булмас иде: ятимнәр йортындагы хәлләрен белүләрен көтеп ятучы чал чәчле әбиләребез, булмас иде үз баласы дип утка суга кереп җинаять юлына баскан әниләр, булмас иде күз яшьләрен түгеп, елап бетереп , баласының ишек бусагасындагы шыгырдаган аяк тавышын зарыгып көтеп арган, өметен өзгән әниләр, булмас иде....