Тирә-ягыбызда караучысыз калган өлкәннәр, инвалидлар, ятимнәр, авыр хәлләргә очраган кешеләр бар. Алар безнең ярдәмгә мохтаҗ. Аларга ярдәм кулы сузу, игелек кылу—әхлакый бурычыбыз. Бер-беребезне кайгыртып яшик, бер-беребезгә игътибарлы һәм ихтирамлы булыйк”.
    Әйе, яхшылыкны кеше алдында мактану өчен эшләмиләр. Татар халкында: “Яхшылык ит тә, диңгезгә ташла, балык белер, балык белмәсә халык белер” – дигән әйтем бар. Без дә бу теләкләрне исебездә калдырырбыз, һәр көнне игелекле гамәлләр кылырга, изге эшләр башкарырга, кешеләргә миһербанлы, шәфкатьле булырга тырышырбыз. #Мәрхәмәтле Татарстан акциясе кысаларында мәктәбебездә эшләп киткән Минзилә апага кунакка бардык. Аның тормыш шартлары белән таныштык. Яшелчә бакчасын җыештырырга ярдәм иттек.