Кем куллары өйне, җирне ямьли,
    Игелеге үлчәү тапкысыз?
    Ул, әлбәттә, яшәү чыганагы,
    Тормыш яме - Әнкәй, хатын – кыз!
    Язның беренче көннәре безгә матур бәйрәмне – хатын – кызлар көне – 8 мартны алып килде. Безнең бу бәйрәмне карлар эри башлаганда, табигать уянган чорда билгеләп үтүебез очраклы хәл түгелдер, мөгаен. Чөнки хатын – кыз борын – борыннан безнең өчен дөньядагы иң гүзәл нәрсәләрне – чиксез мәхәббәтне, күңел җылылыгын, тормышчан тирән акылны гәүдәләндерә. Һәм яз көне табигатьтә була торган барлык үзгәрешләр безнең хатын – кызга булган хисләребезгә аваздаш. Нәкъ менә хатын – кызлар җир йөзенә яңа тормыш алып килә.
    Мәктәбебездә шаулап-гөрләп “Яз бәйрәме” булып узды. Кичә, клуб мөдире Фәния апа җитәкчелегендәге, фольклор төркеменең “Бәби карау” дип исемләнгән театраль күренеш белән башланып китте. Килгән кунакларга укучыларыбыз, шулай ук клуб, китапханә, музей мөдирләре катнашында, матур шигырьләрдән, җырлардан, үзенчәлекле биюләрдән, берсеннән берсе матур теләкләрдән торган әдәби-музыкаль кичә күрсәттеләр. Ахырдан үз куллары белән ясалган чәчәкләрен, открыткаларын әниләренә, әбиләренә бүләк иттеләр.