Бабаларыбыз элекке вакытларда Ай һәм Кояш календаре буенча яшәгән. Яңа елның беренче көне итеп көн белән төннең тигешләшкән вакытын исәпләгәннәр. Ул 21 мартка туры килгән. Татарлар аны "Нәүрүз ае" дип йөрткәннәр. Нәүрүз - язгы бәйрәм. Бу гүзәл бәйрәм көнендә кешеләр бер-берсенә кунакка йөриләр, бер-берсенә булган үпкәләрен оныталар, җырлыйлар, бииләр.Бу бәйрәмнең хуҗасы - Нәүрүзбикә. Татар Суыксу мәдәният йорты хезмәткәрләре китапханә белән берлектә халкыбызның йолаларын, гореф-гадәтләрен яшьләргә, балаларга өйрәтү максатыннан "Хуш киләсең Нәүрүз" дигән бәйрәм үткәрде. Бәйрәмгә килгән балалар Нәүрүз кызы белән бергә халкыбызның борынгы җырлы-уеннарын уйнадылар. "Чума үрдәк, чума каз", "Капкалы", "Күрсәт әле үскәнем", һ.б. Бер укучы да конкурслардан, уеннардан читтә калырга тырышмады. Ә иң көтеп алганы, мөгаен, коймак белән чәй эчү булгандыр. Һәркемнең йөзендә елмаю, канәгатьләнү хисе чагылды. Әби-бабайларыбыздан калган бу йола һәркемнең күңеленә хуш килеп, аның традицияләре сакланыр һәм тагын да баер дигән теләктә калабыз!

В древности наши предки жили по лунному и солнечному календарю. Первым днем нового года считалось равноденствие дня и ночи. Он пришелся на 21 марта. Татары называли его месяц «Навруз». Новруз-весенний праздник. В этот прекрасный праздничный день люди ходят друг к другу в гости, поют, танцуют. Хозяйка этого праздника - Наурузбика. Сотрудники Татарского Суксинского Дома культуры совместно с библиотекой провели праздник "Хуш киләсең Навруз" с целью обучения молодежи и детей обычаям и обычаям нашего народа. Дети, пришедшие на праздник, вместе с Наурузбикой играли в старинные народные песни и игры. "Чума үрдәк, чума каз", "Капкалы", "Күрсәт әле үскәнем», и т.д. Ни один школьник не пытался остаться в стороне от конкурсов и игр. А самым долгожданным, пожалуй, было чаепитие с блинами. На лицах каждого была улыбка, чувство удовлетворения.