Барыбыз да яхшылыкка мохтаҗ,
Бу заманда бигрәк.
Яхшылыкны эшләү җиңел түгел,
Ә эшләргә кирәк.
(Р.Миңнуллин)
Р.Миңнуллинның әлеге сүзләре белән килешмичә мөмкин түгел. Кешеләргә изгелек кылучы зат – ул игелекле кеше. Игелекле булу ул – шәфкатьле, иманлы, әхлаклы булу, сабыр гына сөйләшү, мөлаем, ярдәмчел булу. Бу сыйфатлар безгә борын-борыннан әби-бабайларыбыздан мирас булып калган. Гомумән, без әдәп сакларга, инсафлы, намуслы булырга, әти-әни хакын хакларга тиешбез. Бу үзе игелеклелекне күрсәтә. Һәр әни баласының күңеленә шушы сыйфатларны – игелеклелек җимешләрен салырга тели.
Гимназиябездә үткәрелгән “Изге эшләр атналыгы” да һәркайсыбызны яхшы гамәлләр кылырга чакыра. Биредә укучыларыбыз махсус тартмага үзләренең изге эшләр исемлеген сала алды. Изге эшләр исемлекләрендә иң еш очраган эшләр ул – өлкән яшьтәгеләргә юл аркылы чыгарга булышу, аларның авыр сумкаларын алып кайтырга ярдәм итү, урамдагы эт-мәчеләрне, кошларны ашату һ.б. Бу – изгелекнең бер кечкенә үрнәге генә. Кешеләр өчен кылган бөтен гамәлләр дә изгелеккә мисал булып бара. Шуңа да без укучыларыбызның әлеге эшләре өчен сөенәбез һәм яхшы күңелле кеше булулары белән горурланабыз.