«Яхшылык итсәң, яхшылык күрерсең». «Яхшылык ташны да эретә». «Игелекле эшнең иртәсе-киче юк». Бу һәм тагын шундый миллионнан артык мәкаль-әйтемнәр безне мәрхәмәтле, киң күңелле, намуслы, кешелекле булырга өйрәтәләр.
Төрле финаллы күпме генә әкият язылмасын, фильмнар төшерелмәсен —яхшылык яманлыкны барыбер җиңә. Тормышта да шулай. Без дә моңа ышанабыз.
Бүген, 5 нче сентябрь, Халыкара хәйрия көне. Гимназиядә дә әлеге темага багышланган класс сәгатьләре үтте. Укучыларны игелекле булырга, ярдәмгә мохтаҗларга булышырга, хөрмәт белән карарга өндәделәр. Шулай ук яхшы эшләр үз теләгең белән, йөрәктән булырга тиеш икәнлеге дә искәртелде.

Игелеклелек кануннары буенча эш итү-ул матур, мактаулы, чөнки игелекле эшләр һәм гамәлләр гасырлар буена яши. Безнең укучылар да игелекле, әдәпле, кешелекле шәхесләр булып ирешерләр дип ышанабыз. Мәңгелек әхлакый төшенчәләр: кешелеклелек, игелеклелек, намуслылык һәрвакыт кирәк һәм үзебезгә терәк булачак. Бу хакта онытмагыз!