Гарипов Нурислам Ахметгалиевич родился 10 сентября 1932 года в деревне Люга. Война застала его совсем мальчишкой. В 8 лет он пошел помогать колхозу. Нурислам Ахметгалиевич вспоминает: " В 44 ом году вышел указ, что все дети должны пойти в школу. А я не хотел, но они сделали так, что в конце последнего урока нам раздавали по 400 г. хлеба. И я пошёл". После окончания школы, работал шофером в АТХ. Награждён медалями за победу.
Нурислам Ахматгалиевич вместе с супругой Миннегуль апа вот уже 68 лет живут рука об руку. Они вырастили пятерых детей. На сегодняшний день живут в окружении любви и заботы своих внуков и правнуков.

Гарипов Нурислам Әхмәтгали улы 1932 елның 10 сентябрендә Люга авылында туа. Сугыш аны бөтенләй малай итеп ала. 8 яшендә колхозга ярдәм итәргә китә. Нурислам Әхмәтгали улы искә ала: "44нче елда барлык балалар да мәктәпкә барырга тиеш дигән указ чыкты. Ә мин теләмәсәм дә, алар соңгы дәрес ахырында безгә 400әр г. икмәк тараттылар. Һәм мин киттем". Мәктәпне тәмамлаганнан соң АТХДА шофер булып эшли. Җиңү өчен медальләр белән бүләкләнгән. Нурислам Әхмәтгали улы тормыш иптәше Миннегөл апа белән менә 68 ел инде кулга-кул тотынып яшиләр. Алар биш бала тәрбияләп үстергәннәр. Бүгенге көндә оныкларының, оныкчыкларынын мәхәббәтен һәм кайгыртучанлыгын тоеп яшиләр.