, Чишмәләр! Кайда гына юк та, кайда гына очрамыйлар алар. Тау асларыннан, үзәнсу җирләрдән өскә бәреп чыгалар да, үсемлекләр дөньясын, җирдәге тереклекне назга төрергә, алҗыган тәнеңә сихәт, көч бирергә теләгәндәй, һәркайсы үз көе, үз моңы белән туктауны белми ага бирәләр.

Халык чишмәләрне тәменә, кайда урнашуына карап бәяләгән, аларны укымышлы, булдыклы кешеләрнең исемнәре белән атап йөрткән, мактанычы итеп санаган, горурланган. Чишмәләр җырларда җырланганча, изгелеккә — яхшылыкка табыну, яшьләрнең очрашу – танышу, вәгъдәләр бирешү урыны, сафлык, пакълек чыганагы булып хезмәт иткәннәр. Борынгылар чишмәсез авылга кыз бирмәскә тырышканнар. Чишмәсез авылны йолдызсыз күккә тиңләгәннәр.

Без, 3 нче сыйныф укучылары, сыйныф җитәкчебез Мотигуллина Рәмзия апа белән “Авылым чишмәләре “ дигән проект эше эшләдек.Авылыбыз чишмәләре турында белештек, әти-әниләрдән аларның тарихын өйрәндек,рәсемнәр ясадык.Проект эшендә барлык укучылар да бик теләп катнаштылар.