29 нчы февраль көнне сугыш чоры баласы, тыл ветераны - Шаймуллина Клара Солтан кызы белән очрашуга җыелдык.
Сугыш... Бу сүзләрдә күпме михнәт, күпме күз яше. Сугыш ул – афәт, үлем, чынга ашмаган хыяллар , җимерелгән язмышлар, ятим балалар, аналарның күз яше. Авылда карт –коры, хатын-кыз һәм балалар кала. Сабый чагын күрми, күпме михнәт, авыр хезмәт татый аның әле өлгереп тә җитмәгән иңнәре. Тормышны алып барырга кирәк: кырда игенен дә игәргә, ач-ялангач та булмаска, сугышка төрле җылы киемнәр дә әзерләргә , гомер буе бетмәс кебек тоелган налогын да илтеп түләргә. Әтиләре, абыйлары сугыш кырында батырларча көрәшкәндә, тылда әниләр, сабый балалар үзләрен аямыйча эшлиләр.
Клара апа да үзенең тормыш тарихы турында сөйләде, сугыш елларындагы хәтер-хатирәләре белән уртаклашты.Балалар үзләре кызыксындырган сорауларга җавап та таптылар.Клара апа балаларга бүгенге тормышның кадерен белергә, тырышып укырга, яу кырында безнең имин тормышыбыз өчен башларын салганнарны, Җиңү алып кайтучыларны онытмаска кушты.