Бу сүзләр һәр балага ниндидер бер могҗиза булып ишетелә, чөнки уен – һәр нәнинең яраткан шөгыле, рухи халәте. Балаларның рухи яктан бай, физик яктан сау-сәламәт булып үсүендә уеннарның әһәмияте бик зур. Уеннар күптөрле: хәрәкәтле, сюжетлы-рольле, дидактик уеннар, җырлы-биюле уеннар һ.б. Җырлы-биюле уеннар нәниләр репертуарында сан ягыннан күп булмаса да, балалар аларны бик яратып уйныйлар. Бу төр уеннарда музыка, җыр, такмак хәлиткеч роль уйный. Көй уен хәрәкәтләре белән тәңгәлләшә, җыр һәм такмакларның эчтәлеге хәрәкәтләрдә чагылыш таба. Уен ярдәмендә оялчан, үз эченә бикләнгән балаларны да “уятырга” мөмкин. Уендагы текстка, җырга кушылып, аның кагыйдәләрен үтәп, ниндидер роль башкарып бала үз көченә ышанырга, эшләгән эшенә бәя бирергә өйрәнә, анда башкаларның хәленә керә белү, ярдәмләшү, игътибарлылык кебек матур сыйфатлар тәрбияләнә.