Татар халкы үзенең бөек шагыйре Габдулла Тукайны онытмый. Ел саен апрельдә аның туган көнен билгеләп үтәбез.Мәктәпкәчә яшьтәге балаларда Габдулла Тукайның әсәрләренә, татар теленә, туган теленә, мәдәниятенә, сәнгатенә, гореф-гадәтенә мәхәббәт тәрбияләү максатыннан балаларыбыз белән Тукай әсәрләре укыдык. “Бала белән Күбәләк” әсәре. Бу әсәр аша шагыйрь кешелекле, шәфкатьле булырга, кешеләрне рәнҗетмәскә чакыра, табигатькә сакчыл караш тәрбияли. Г.Тукайның “Туган авыл” шигырен дә балалар бик теләп, яратып тыңлыйлар, уйрәнәләр. Тау башына салынгандыр безнең авыл, Бер чишмә бар, якын безнең авылга ул. Авылыбызның ямен, суы тәмен беләм, Шуңа күрә сөям җаным – тәнем белән. Бу шигырендә Г.Тукай беренче тапкыр аяк баскан туфракның газизлеген ачкан, туган якның кадерен белергә өйрәткән, туган табигатьнең гүзәллегенә күзләрне ачкан. “Эш беткәч уйнарга ярый” шигыре иң элек кирәкле эшне эшләргә, аннан соң гына уйнарга яравын аңлата. Ә “Су анасы” әкияте нинди зур әһәмияткә ия. Бу әсәре аша ул балаларга кечкенәдән бик кирәкле булган сыйфат – кеше әйберсенә тияргә ярамаганлыкны шулкадәр оста итеп аңлата, төшендерә алган.