Табигатьтә көз хакимлек итә... Табигать һәрвакыт үзгәреп тора. Ел фасыллары алмашынган саен табигать тә яңа киемнәрен кия. Бу ел фасылы, башкаларыннан аеруча матур, урманнар, болыннар үзләренә генә хас бер төскә керәләр. Каеннар иң беренче булып яфракларын коя башлыйлар, ә инде аннан соң калган агачлар да, киемнәрен алыштыралар. Кырларда комбайннар гөрелтесе ишетелә. Арыш,бодай җирләре бушап кала. Тиздән кырларны кара каргалар яулап ала. Аларның ерак юлга китәр өчен хәл җыясы, тукланасы бар. Алар шунда коелып калган бөртекләрне рәхәтләнеп чүплиләр, аннары, канатларын ныгытыр өчен, төркем-төркем булып очып алалар. Зәп-зәңгәр күктә җепкә тезелеп кыр үрдәкләре, торналар саубуллашып, ерак юлга кузгала... Бездә бүген зурлар төркеме белән шушы матурлыкларны күрергә дип табигать кочагына экскурсиягә бардык.Тау битләрен, агачларны, су агышын күзәтеп, саф һава сулап кайттык. Бу экскурсия барыбызга да бик ошады.