Челтер-челтер аккан чишмәләр кемнәрне генә сокландырмый да, кемнәрне генә сихерләми икән?! Һәр чишмәнең үз тарихы, үз моңы, үз юлы бар. Бер ишесе шаулап ага, тавышы еракларга ишетелә. Икенчеләренең челтерәве яннарына килгәч кенә ишетелә. Өченчеләре җир куеныннан ургылып чыга да, яшел үзәннәргә җәелә.
Чишмәне халык изге урын дип исәпли.
Менә Югары Әлморза авылында да күптән юк кына авыл халкы элеккеге чишмәне һәм аның тирәсен яңартты. Инде халык арасында аны "Әтиләр чишмәсе" дип аталган исеме дә йөри. Мөгаен,тагын бер чишмә,"Әниләр чишмәсе булгангадыр инде!
Чит җирләрдә яшәүче авылдашлар, туган якларына кайткач, иң беренче чишмә янына баралар. Чөнки туган ил, туган нигез, туган авыл нәкъ менә шул чишмә буйларыннан, кое тирәләреннән башлана да инде. Алар чишмәнең челтер-челтер итеп аккан тавышын ишетеп, балачак көннәрен сагынып куялар.
Бер-бер артлы заманалар алышынып тора, табигать фасыллары үзгәрә, буыннар яңара, ләкин чишмәләр үзгәрми. Алар һаман элеккечә челтер-челтер агалар. Ләкин аларга игътибар, ярдәм һәм тәрбия кирәк.
Авыл халкының шулай чишмәләрргә игътибарлы булуы, аларны яңартуы сокландыра.