В библиотеке для ребят
На полках книги в ряд стоят
Бери, читай и много знай,
Но книгу ты не обижай.
Она откроет мир большой,
А если сделаешь больной
Ты книжку – навсегда
Страницы замолчат тогда.

Минем исемем – Суган

Мин Һиндстанда туган.

Мине бик тә мактыйлар,

Шифалы дип атыйлар.

Салатка да турыйлар,

Тураганда елыйлар.

Наступает Новый год,
Что же он нам принесет?
Много сладостей, тепла,
Счастья, радости сполна!

Сказку добрую подарит,
Улыбнуться всех заставит,
Деда Мороза приведет,
Он нам елочку зажжет...

Поздравляем с Новым годом.
Пусть идет всё плавным ходом.
Счастье с радостью пусть дружат
И весь год вам верно служат!

КАРДАН СЫННАР
Аю, бүре, куян, төлке -
Ясыйсы бар кардан сыннар.
Яннан үтеп йөрүчеләр
Тик сокланып карасыннар!

Кулга алгач, менә кара -
Җепшек кар тиз йомарлана.
Җитез, тырыш һәрбер бала,
Эшләр гөрләп кенә бара!

Бер минут та тик торган юк,
Бергә булгач тиз эшләнә.
Җепшек карны йомарлаудан
Бияләйләр юешләнә.

Тырышканда була бит ул -
Кардан сыннар арта тора.
Балаларның осталыгы
Сокландыра, шаккаттыра!

Укмаштыргач, әвәләгәч
Кыш бабай да әзер була.
Тиздән килеп җитәр ул да -
Күп калмады Яңа елга.

Басып тора кардан сыннар.
Әйтерсең лә алар чыннар!
Яшәү рәхәт тылсымга тиң
Балачакның дөньясында!

Фәнәвис Дәүләтбаев

Бер яшькә үстем
Нур Гайсин
Көн салкын, тышта
Уйный кар-буран,
Ак төскә керде –
Бизәлде урам.
Тагын ямьлерәк
Итәргә илне,
Иске ел үтеп,
Яңа ел килде.
Ямьле Кыш бабай,
Килдең син безгә,
Кунак булырсың,
Кер өебезгә.
Кыш бабай, мине
Бүген син макта.
Бер яшькә үстем,
Син килгән чакта.

Яңа ел белән!
Рәдиф Гатауллин
Яңа ел җитте! Яңа ел!
Кышы, Язы, Җәе, Көзе –
Барысы белән дә яңа ул.
Ә иске ел ерак китте.
Киткән чакта елап китте.
– Ул соң ниләр алып китте,
Һәм ниләр калдырып китте?
– Фәндә, көндә яңалыклар,
Яңа бәхет, яңа йортлар,
Көне-төне янган утлар,
Гөлбакчалар, яңа җырлар
Китерде ул, һәрбер көне
Бизәп үтте туган илне –
Ил күгендә мәңге балкыр
Йолдызлар яндырып китте,
Нык сакларга кушып, безгә
Җирне, Кояшны, Дөньяны –
Барысын да калдырып китте...
Үзен генә алып китте,
Яңа ел! Яңа ел җитте!

Кар яуганда (М.Фәйзуллина)

Энем минем кар яуганда

Чыга чана шуарга,

Артка карый – эз юк була;

Хәйран кала шуңарга:

– Апа, апа, кая качкан

Минем чана шуган юл?

– Мамык карлар явып узгач,

Кар астында калган ул.