Әти-әниләр арасында “Шәҗәрә – гаилә көзгесе “,- дигән бәйге игълан ителде.

Шәҗәрә, билгеле булуынча, нәсел агачы дигән сүз.Нәсел исә бер бабайдан килә торган кешеләр буыны. Шәҗәрә—нәсел-ыруыңның кемнән башланып, ничек тармакланып китүен күрсәткән схема. Ул, башлыча, агач, сурәт рәвешендә була. Ата-баба агачның кәүсәсе, якын туганнары—ботагы, аннан сабаклары, яфраклары китә. “Әгәр үлгәч искә алсыннар дисәң, игелекле һәм эчтәлекле китап язып калдыр,”— дигән борынгы акыл ияләренең берсе. Чөнки тарихи чынбарлык, өлкәннәр буыннан-буынга саклап килгән истәлекләр мәңгелек. Әнә шундый истәлекләрне бөртекләп җыеп, киләчәк буынга шәҗәрә аша тапшыру—әйбәт күренеш, халыкның бер матур традициясе ул. Шәҗәрә буенча кешеләр ыруындагы, нәселендәге яхшы сыйфатларны киләчәктә тагы да үстерергә тырышкан.

Бәйгегә нәтиҗә “Әниләр бәйрәмендә “ ясалачак.