Мәктәбебездә әниләр көне уңаеннан "Исемең матур, кем куйган?" дип исемләнгән бик матур чара узды. Бала бит дөньяга туа һәм иң йомшак куллар аны иркәләп, күкрәгенә кыса. Шушы илаһи мизгелдән без үз фәрештәбез кулларында. Әни, Әнием... Бала өчен иң якын сүз шушыдыр. Нинди җылы, нинди йомшак! “Әнием син минеке! Минеке генә бит”, - дип үзенең кечкенә куллары белән әнисенең бармакларына тотынган сабый бала. Әни куллары безне ипләп, сөеп кенә тәпи басарга өйрәтә. Шушы куллар җитәкләп ишегалдына алып чыга. Яшел чирәмдә чүпләнеп йөрүче каз бәбкәләре, сап- сары чебешләр, йортны саклаучы маэмай белән таныштыра.Үсә төшкәч, нәни кулларыбыздан тотып безне балалар бакчасына, соңрак мәктәпкә алып бара.Без ничә яшькә җитсәк тә, кайларда гына йөрсәк тә, Әниебезнең сулышын, кул җылысын, күз карашын янәшәдә тоябыз.
Бу чарада нәкъ менә әниләребез биргән наз, сөю тамашачыга тәкъдим ителде. Әти-әниләрнең төп рольләрдә катнашуы гаиләләребезнең ныклыгын, татулыгын исбатлады. Алдагы көннәрдә дә гаиләләребездә, илебездә тынычлык булсын дигән теләктә калабыз.

В честь Дня матери в нашей школе прошло мероприятие "Имя твоё красивое, кто придумал?" Ребенок рождается на свет, и самые мягкие руки ласкают его и прижимают к груди. С этого божественного момента мы в руках нашего Ангела. Мама, Мамочка... Наверное, это самое близкое слово для ребенка. Какая теплая, какая мягкая! "Мама, ты моя! Ведь только моя", - сказал Малыш, взявшись своими маленькими ручонками за пальцы мамы. Мамины руки учат нас ласково и осторожно топать. Подрастая, малыш держит нас за руки и ведет в детский сад, а потом в школу. Сколько бы нам ни было лет, где бы мы ни гуляли, мы чувствуем рядом дыхание, тепло рук, взгляд матери...
На этом мероприятии зрителям была представлена именно эта нежность и любовь, которое подарили нам наши мамы. Участие родителей в главных ролях, доказало прочность и сплоченность наших семей. Желаем и в последующие дни мира в наших семьях, в нашей стране.