Мәктәп еллары һәркемнең күнелендә якты, матур истәлекләр белән кереп каладыр мөгаен. Үзебез дә әле кайчан гына сабый кызлар, малайлар булып мәктәп бусагасын атлап кергән идек. Нәни учларыбызга тоткан чәчәк бәйләмнәреннән  йөзләребез дә куренми иде. Вакыт дигәнең үзенекен итеп бара: инде 9нчы сыйныф укучылары булдык. Гәүдәләр генә түгел, шәхес буларак та, белем буенча да  бик күпкә алга киткәнбез. Очар кошлар кебек  нинди генә биеклекләргә күтәрелсәк тә, туган оябыз булып, Сарман уртасында урнашкан мәктәбебез кала. Мәктәп белән бергә, безнең белән янып-көеп яшәгән укытучылар кала...

       Сүземне дәвам итеп, яраткан укытучыларыбызның берсе - Фарукшина Әлфия Мөхәметдин кызы хакында җылы сүзләремне җиткерәсем килә. Башлангыч сыйныфтан югарыга күтәрелүгә, чеби балаларын җыеп алгандай, ул безне үз канаты астына җыеп алды. Шул көннән башлап Әлфия апабызның борчулары да, шатлыклары да бик күпкә арткандыр. Чөнки ул безнең һәрберебезнең борчу-шатлыкларын үзенеке кебек кабул итте.        Эшләнмәгән өй эшләре дә, аның белән эшләнде, сынган каләм дә, аның кулында яза башлады. Нәрсә генә булса да, «ашыгыч ярдәм»не без анда таптык. Аңа караган саен күңел сөенә. Һәркемгә үз әнисе матур булган кебек,  безнең укытучы апабыз да безнең өчен иң-иңе. Аның кебек мөлаем, сөйкемле укытучы башка юк та сыман. Сыйныф җитәкчесе генә түгел, ул бит әле безнең математика укытучысы да. Вакытында якын иптәш булса, кирәк чакта бик таләпчән дә була белә ул. Тапкырлау таблицасын әйтеп кенә котылам димә. Кыскасы, укытучы нинди булырга тиеш булса,  Әлфия Мөхәметдин кызы - зур хәрефтән булган укытучы ул.

       Салкын кышның карларын эретерлек олы йөрәкле укытучыбызның гыйнвар аенда туган көне булып узды. Кадерле Әлфия Мөхәметдиновна, Сезне чын  күңелдән олы юбилеегыз белән тәбрик итәбез. Сезгә корычларны көнләштерерлек сәламәтлек, кояшка тиң озын гомер, сынмас-сыгылмас сабырлык, тынгысыз  хезмәтегездә бары уңышлар телибез. Без Сезне бик яратабыз һәм хөрмәт итәбез! 

9а сыйныфы исеменнән

Файзуллина Алия