Татар халкында борынгыдан килгән бер гадәт яши: юлчыларга юлга чыкканда “Хәерле юл!”  дип озатып калу һәм “Исән – сау кайттыңмы” дип каршы алу. Әйе,  көннәребез имин үтсен, юлларыбыз уң булсын иде. Һәр яңа көн тугач кемдер мәктәпкә, кемдер эшкә ашыга. Без җәяүләп тә, машиналарга утырып та, велосипедлар белән дә хәрәкәт итәбез. Димәк, безнең һәркайсыбыз юлга  чыга, юллар белән очраша. Бүгенге көндә юлларга чыгу, аны хәвеф – хәтәрсез, исән – имин үтәр  өчен  тиз фикер йөртә белү, тирән белемнәр, аларны дөрес куллану күнекмәләре кирәк.  Юллар, юллар... Елның төрле вакытында,  һава торышы нинди генә булуына да карамастан  юлларда көчле хәрәкәт:  машиналар чаба, велосипедларда йөриләр, җәяүлеләр каядыр ашыга.

       Бүген мәктәбебездә 3 класс укучылары катнашында “ Юлда йөри беләсеңме?” дигән класстан тыш чара үткәрелде. Укучылар юл йөрү кагыйдәләре искә төшерделәр,балаларга юлда йөргәндә кагыйдәләрне бозмаска, төгәл үтәргә кирәклеген аңлаттылар.