Офык читләреннән әкрен генә,
Матур булып синдә таң ата.
Урамнардан узган көтүләрең
Хезмәт көнен синдә уята.
Иртүк торып, әгәр кырга чыксаң,
Ишетәсең тургай моңнарын.
Ишетәсең бодай, арышларның
Иртәнге саф җилдә шаулавын.
Әнә кара! Барлык игеннәр дә
Елмаялар кояш ягына.
Кем сокланмас шушы матурлыкка
Ия булган туган ягыма!

    Бүгенге көнебез туган ягыбыз табигатенә экскурсия ясау белән бик мавыктыргыч һәм күңелле үтте.

    Җәй - елның бигрәк тә матур, бигрәк тә ямьле ва­кыты.

       Менә сызылып кына җәйге таң ата. Яктыра башлауга иртәнге тынлык эчендә чут-чут итеп сай­раган кошлар тавышы яңгырый башлый. Болар арасында нинди генә тавышлар ишетелми Көн яктыра барган саен, кошлар сай­равы көчәя бара.

       Инде кояш чыгышы ягында күк йөзенә алсу-кызгылт нурлар җәелә. Елга өсләреннән сөт кебек ак, мамык кебек җиңел томан күтәрелә. Яр буйла­рында балыклар уйный башлый. Кичен яшел чи­рәмгә кунаклаган казлар бибиләрен ияртеп елгага керәләр дә, җай гына йөзеп, үргә табан күтәрелә­ләр.

      Озак та үтми, иген басуларында, болыннарда икенче бер музыкантлар концерт бирергә тотына­лар. Күктә өзлексез тургай сайрый, арыш арала­рында бытбылдыклар кычкыра, кайдадыр тартар, тәкәрлек тавышлары ишетелә.

      Менә елга буйлап сузылган әрәмәлекләр. Шо­мырт, карлыган, балан, гөлҗимеш куаклары дисең­ме, җиләк, кара бөрлегән, кызыл бөрлегән дисең­ме!..

       Туган илебез, без дөньяга килү белән үрмәләп, аннары тәпиләп йөри башлаган Туган туфрагыбыз әнә шулай карап туймаслык матур, сокланып бет­мәслек бай!