Минем кадерле әбием,

Тырыш та син, уңган да.

Бөтен эшем гөрләп бара

                                                                         Син янымда булганда.

    1 нче октябрь – Россиядә зур бәйрәм – Өлкәннәр көне.   Ел саен, көз җиткәч, без әби-бабайларыбызны бәйрәмнәре белән котлыйбыз, аларга җылы сүзләр әйтәбез, чәчәкләр бүләк итәбез. Мин дә сезгә үземнең әбием – дәү әнием турында сөйлим әле.

   Минем дәү әнием Әнисә исемле.Ул Арча районы Наласа авылында туып үскән. Бүгенге көндә дә ул туган авылында яши. Минем дәү әнием бик күп еллар авыл почтасында эшләп лаеклы ялга чыга. Бабам белән бер кыз, бер ул тәрбияләп үстергәннәр. Бүгенге көндә аларның дүрт оныгы бар. Дәү әнием безне һәрвакыт бик сөенеп каршы ала. Безгә тәмле ризыклар пешерә. Мине дә тәмле ашлар һәм камыр ризыклары пешерергә өйрәтә. Дәү әнием белән бергәләп өчпочмак, кыстыбый, белен пешерәбез. Ул тагын гөлләр үстерергә дә ярата. Тәрәзә төбендә үсүче яраннар кышын да, җәен дә шау чәчәктә утыралар. Җәй көннәрендә әбием бабай белән бергә авыл мәчетендә балалар өчен лагерь оештыралар. Кечкенә балаларга дини тәрбия бирәләр: хәдисләр өйрәтәләр, төрле чаралар үткәрәләр. Мин дәү әнием белән бик горурланам, аны  хөрмәт итәм.

Өлкән кешеләр – безнең әти-әниләребез, әби-бабайларыбыз. Алар бик күп авырлыклар күргән, дөньяның ачысын-төчесен татыган кешеләр. Аларны өлкән булган өчен генә түгел, ә әти-әниләребез, әби-бабайларыбыз булган өчен дә хөрмәт итәргә тиешбез. Бүген мин һәр өлкән кешегә сәламәтлек, тынычлык телим. Балаларын һәм оныкларын шатландырып бик озак яшәсеннәр.

   Бикбаева Руфинә, Никольский мәктәбенең 4 сыйныф укучысы, татар теле түгәрәге әгъзасы.