9 Май. Безнең халкыбызның иң кыйммәт бәя түләп алган байрәме. "Без җиңдек, фашизмның сырт сөяген сындырдык!" диеп әйтер өчен безгә  27 000 000 ир-ат һәм 1 000 000  хатын-кызның гөмерен бирергә туры килде. Бик кыйбат бәя. Бүген без шушы саннарны истә тотып, һәр исән сугыш ветеранына баш ияргә тиеш, һәм башларыбызны иябез дә. Иртә таңннан ук балалар, тәрбияче апалар Люция Гирфанова, Эльвира Гимаева сугыш елларының бар ачысын татыган Сабира апа торган йортка юл алдылар. Кунакларны ветеран апа бик ачык йөз белән каршы алды, гөзерләрен тыңлады, бәйрәм белән котлап алып килгән күчтәнәчләрне кабул итеп алды. Аннары әңгәмә сый тулы өстәл артында дәвам итте. Истәлекләр күп иде, кунаклар зур кызыксыну белән тыңладылар. Үз чиратында балалар да сугыш һәм тынычлык турында шыйгырлар сөйләделәр. Ахырда, Сабира апаларына озак гөмерләр теләп, сайбулллаштылар.

       9 Мая. Праздник Победы, самый дорогой праздник для нашего народа. Чтобы сказать "Да, мы сломали хребет фашизму!" нам пришлось положить на алтарь победы 27 000 000 мужчин и более 1 000 000 женщин. Это очень дорогая цена. Сегодня помня об этом, мы должны поклоняться каждому ветерану войны и мы поклоняемся. С раннего утра, солнечная погода радовала глаз, воспитанники детского сада, воспитатели Люция Гирфанова и Эльвира Гимаева направились в дом Сабира апы, женщины которая вкусила всю горечь тех лет, испытала на своих плечах. Несмотря на возраст (ей скоро 90 лет) она встретила гостей очень бодро, как говорится в полной боевой готовности. Воспоминаний было много, слушали с интересом. В свою очередь дети рассказали стихи про войну и мир, уже за столом, попивая чай. В конце встречи,  пожелав много лет жизни, попращавшись покинули ветерана, как раз к приезду детей, внуков и правнуков.