Афганистан... сугыш...
Кысыладыр сулыш...
Шушы сүзләр искә төшкәндә.
Яшьлегемнең иң кырыс еллары
Узды минем шушы җирләрдә.
Янил урта мәктәбе укучылары һәм укытучылары белән Совет гаскәрләренең Әфганстаннан чыгарылып бетүенә 30 еллыгын билгеләп үттек. Без якташларыбыз батырлыгына яңадан бер тапкыр сокландык,  дан һәм мәдһия җырладык, аларның түземлелеге, сабырлыгы алдында баш идек. Шушы очрашуга үзебезнең авылдашларыбызны, төрле елларда Әфганстанда хезмәт итүчеләрне чакырдык. Алар: Габдрахманов Нәзир Гайсә улы, Нуриев Равил Зиннур улы, Минемуллин Райнур Зиннур улы,  Бикбаев Камил Габделхай улы, Вафин Миннехан Кадыйр улы, Хисамиев Фәрит Мөнәвир улы. Шунысына сөеник, исән кайткан солдатлар арабызда яши. Әфган егетләре... Аларны тикмәгә генә шулай атамыйлар. Чөнки алар туган иленә кайткач та, Әфган егетләре булып калдылар. Алар утны-суны кичеп, язмышларына төшкән авырлыкларны, сынауларны бергә җигеп чыгып, туган авылларында бер-берсе белән элемтәләрен өзмиләр. Шушы истәлекле кичәдә үзләренең тормыш юлларын, таулы ташлы Әфганстан җирләрендә үлем белән яшәү арасында булган вакыйгаларны сөйләделәр. Без укучылар һәм укытучылар белән тын да алмыйча йотылып тынладык. Изге җиребезне илбасарлардан  саклап калган, аның иминлеге өчен гомерләрен дә кызганмаган Ватан сугыш каһарманнары, Әфганстан җирлегендә һәлак булган, хәбәрсез югалган якташларыбыз истәлегенә бер минутлык тынлык игълан иттек. Кичәбезнең икенче өлеше җырлы – биюле чәй өстәле артында дәвам итте. Әфган егетләре үзләре укыган мәктәп белән танышып, яңалыкларына сөеп, яшь чакларын искә төшереп, укучыларга үгет-нәсыйхәтләрен биреп, аяз күк йөзләре теләп саубуллаштылар.