Тукай – өлкәннәрнең дә, балаларның да иң яраткан шагыйре. Аның шигырьләрен кайчандыр бабаларыбыз ятлаган , әти-әниләребезу кыпүскән. Хәзер дә без аларны өйрәнәбез. Алар жанны жылыта, күңелне яктырта, туган телгә мәхәббәт тәрбияли. Тукай әсәрләре безне туган көннән алып, гомеребезнең ахырына кадәр озата килә. Сабый вакытта күңелләргә Шүрәлесе кытыклап теңкәгә тия, чәчәктән-чәчәккә очучы күбәләге күңелләрне күтәрә. Габдулла Тукай кыска гына гомере эчендә искиткеч шигырьләр язып калдырырга өлгерә. Аның шигырьләренә үткен теллелек, башка беркемдә кулланмаган үзенчәлекле алымнар хас. Тукай кечкенә генә житезсезлекләрне дә күреп ала, алардан ачы көлә белә. Туган иленә, теленә, табигатенә дан жырлый.

Шушы  уңайдан  мәктәп китапханәчесе Маллямова Р.Р. җитәкчелегендә “Тукай безнең көннәрдә” дип исемләнгән әдәби музыкаль кичә үткәрелде.