Син барасың, мин барам, 

Син чабасың, мин чабам, 

Син йөзәсең, мин йөзәм, 

Син эчәсең, мин эчәм, 

Син ашыйсың, мин ашыйм,

Син уйныйсың, мин уйныйм, 

 Син җырлыйсың, мин җырлыйм. 

Син биисең, мин биим. 

Без бергә тату дуслар. 

Туган көнең бүген җитте,
Бәйрәм бик зур сиңа килде,
Яхшы кәеф бүләк итсен,
Бар гомердә әйбәт булсын.

Күзләр һәрчак балкып торсын,
Йөзкәеңдә ирен көлсен,
Күңелеңдә кошлар очсын,
Тормышыңда уңыш көтсен.

Син искиткеч матур кеше,
Бәхет, сәламәтлек сиңа,
Бар хыяллар синең ашсын,
Нәрсә телисең үзеңә.
 

Әтиемнең күркәм сыйфатлары
Булса әгәр hәрбер ир-атта.
Бар хатын-кыз көчле терәк тоеп,
Яшәр иде, димен, рәхәттә!

Сабыр холык, тынгы белмәс йөрәк,
Уңган куллар — әти куллары.
Әтиемә Ходай гомер бирсен,
Тигез булсын тормыш юллары!

Киңәшләрең hәрчак төпле синең,
Ярдәмеңне тоеп яшим мин.
Синең белән hәркөн чын йөрәктән,
Горурланам ,әти, яшермим!

Сәламәт бул, кайгы-хәсрәт күрми,
Гомер көзен тыныч каршыла.
Рәхмәтемне әйтеп, газиз кешем,
Башым иям синең каршыңда!

Ни арада җәй үткән,

Алтын көз килеп җиткән.

Җимешләр өлгергәч, бакча

Бигрәк тә матур икән!

Алмалар әй уңганнар,

Кызарышып тулганнар,

Балга манып алганмыни,

Шундый татлы булганнар.

Әй ямьле дә урманда

Кояш карап торганда.

Тиен уйный сикереп,

Гөмбә утыра көлеп.

Очыргычлар ясадык без

Китереп бар шартына

Һәм очырдык зәңгәр күккә

Киек казлар артыннан.

Гаиләң булу – бәхет бит ул:
Өең тулы туганың бар,
Серләреңне бүлешергә,
Киңәшергә үз кешең бар.

Ризыклар да тәмле була,
Пешергәнгә бергәләшеп.
Барлык эшләр уңып тора,
Эшләгәндә күмәкләшеп.

Кичләр үтә бик күңелле:
Шау-гөр килеп тора өйләр,
Бәйрәм кебек була һәр көн,
Уйнап тора матур көйләр.

Тормыш булгач, булып тора
Гаиләдә дә төрле мәлләр.
Бергә җиңел чишеләләр
Килеп туган кыен хәлләр.

Бәхетле гаиләнең сере
Бердәмлектә дип мин уйлыйм.
Шундый гаиләм булганына
Шатланып бер дә туймыйм.

Сезнең тормыш юлы матур тарих,
Күпләр өчен үрнәк булырлык.
Рәхмәт, дибез, сезгә чын йөрәктән,
Сезнең гомер — безнең горурлык.
Өлкәннәр көне белән

Яшиләр безнең авылда
Әбиләр һәм бабайлар.
Нинди генә авырлыклар
Күрмәгәннәрдер алар.

Безнең дә бар картаясы,
Булышыйк без аларга.
Утын ярыйк су китерик,
Шатлансыннар алар да.

Алар кечкенә чактан ук
Баш ими эшләгәннәр.
Кыенлыклар алдында да
Бөгелеп төшмәгәннәр.

Сугышларда катнашканнар
Авырлыкларга түзеп.
Яхшылыкларга өйрәник
Әби-бабайдан күреп.