Көзге боз көзге калынлыгы гына булса да ышан, дисә­ләр дә, көчле салкыннар башланмыйча сулыкларда боз ныгымый. Кичке һәм төнге вакытта боз зур булмаган авырлыкны чыдата, ә көндезләрен кояш нурлары тәэсирендә ул көпшәкләнә, йомшаклана.  Беренче боз хасил булу белән балаларның хоккей уйнау һәм шугалакта шуу теләге барлыкка килә. Ата-аналар балаларын караучысыз елга буена җибәрмәсеннәр иде. Һәммәбезгә дә игътибарлы булу һәм куркынычсызлык кагыйдәләрен төгәл үтәү мөһим.                                                                                                                                                                                                                                                                                                 Шуны истә тоту мөһим: сулыкларда боз тигез барлыкка килми, бер урында ул калынрак, икенче җирдә нечкәрәк була. Аның калынлыгын аяк белән тибеп тикшерергә ярамый, таяк яи­сә пүлән белән суккач су чыкса, димәк, боз өстендә йөрергә ярамый.  Бер кеше өчен бозның калынлыгы җиде сантиметрдан да ким булмаганда куркынычсыз, шугалак ясау өчен – унике, җәяүлеләр чыгып йөрү өчен унбиш сантиметрдан ким булмаска тиеш.