Яз ул- табигатьнең аңлатып булмастай серле, бөек могҗизасы. Яз- барыннан да элек, кышкы озын йокыдан уяну, дөньяга керфек сирпеп багу. Яз- яктыга, җылыга, кояшка омтылу ул. Җир йөзендә һәрнәрсә, гап-гади генә үлән дә, гөл дә, агач та йөзен кояшка бора, яшәргәомтыла. Шулай ук һәр җан иясе, һәр тереклек заты яз көнендә аеруча җанлана, канатлана. Ә табигать уяну белән өйләргә Нәүрүзбәйрәме килә. Элек заманнарда безнен бабаларыбыз, бабаларыбызның бабалары Яна ел бәйрәмен 21 мартта уздырганнар. Аны«Нәүрүз» бәйрәме диеп атаганнар.Бу көнне бар кеше дә бәйрәмчә киенгән, бер-берсен котлаган. Олыларга бүләкләр биргәннәр.Бүген авылыбызда укучылар, авыл халкы катнашында Нәүрүз бәйрәме үткәрелде. Бәйрәмдә күңелле уеннар уйналды, Кыш бабай белән Нәүрүзбикә көч сынашты, матур теләкләр теләнде. Бәйрәм тәмле коймак белән чәй эчеп тәмамланды.Нәүрүз бәйрәме тарихның үзе кебек үк борынгы, безнең көннәргә ерак гасырлардан килгән. Ул халкыбызның озын-озын юллар узуын, озын гомерле икәнен исебезгәтөшерә сыман. Югалтканны яңадан табуга тиң бу. Кабат югалтмыйк инде без аны. Нәүрүз- яз бәйрәме. Яз кебек һәрчак кабатлансын, бөтенләйгә кайтсын иде ул безгә. Нәүрүз котлы булсын!