Илебездә кошлар көне барлыкка килүнең үз тарихы бар. 1906 елның 1 апрелендә кошларны саклау буенча Халыкара конвенциягә кул куела. Россиядә кошлар көне 1927 елның 1 апреленнән башлап билгеләп үтелә. Кошлар җир йөзендә иң киң таралган тереклек ияләре, безнең канатлы дусларыбыз. Алардан башка табигатебез җансыз булыр иде. Кошларның 9 меңгә якын төре билгеле.  Аларның кайберләре кышлап кала, ә кайберләре исә җылы якларга китә. Кояш җылы нурлары белән җылыта башлау белән иң беренчеләрдән булып кара каргалар, аннан соң күчмә кошлар-сыерчыклар кайта. Аларның чут-чут итеп сайравы белән бөтен табигать җанлана. Бер сыерчык гаиләсе бер көндә 2000 зарарлы бөҗәкне ашап, җәй буена 1 миллион корткычны юк итә. Ә май анда, бар дөнья яшеллеккә күмелгәч, күңелләрне җилкендереп сандугач җыр суза. Ул үзе күренми. Анын моңлы сайравын бары кичен яисә таң атканда гына ишетергә була.  Кыш буе биредә кышлаучы кошларга җимлекләр ясап, аларга җим бирсәләр, җылы яклардан кайтучы сыерчыкларны берсеннән-берсе матур, уңайлы оялар белән каршы алалар. Ел саен канатлы дусларыбыз туган якларыбызга кайтыр алдыннан “Иң матур сыерчык оясы“ бәйгесе оештырыла.