Балаларның кулларыннан килмәгән эш юк: оста итеп, нинди генә сыннар ясамадылар алар. Гомумән, Дәүләки мәктәбендә иң-иң сәләтле укучылар укый дияр идем мин. Алар укуда да , сәнгать өлкәсендә дә һич кенә дә  сынатмыйлар. Балалар кардан сыннар ясауны бик яратып, бар тырышлыкларын куеп, матурлыкны күңелләре белән тоеп ,  бирелеп эшләделәр. Тырышлыклары бушка китмәде: мәктәбебез тирәсендә  гүзәл кар кызы белән ак сакаллы  кыш бабай, бәйрәм якынлашуын хәбәр  итеп торучы сәгать, яңа елны чагылдырган аждаһа сыннары, шулай ук чибәр ташбака белән камилә, крокодил, парлы аккошлар пәйда булды.

Өлкән сыйныф укучыларыннан калышмыйча башлангыч сыйныф укучылары да  кардан төрле сыннар ясау серләренә өйрәнделәр. Бердәм рәвештә эшләгән эш нәтиҗәле була. Укучыларыбыз гүзәллекне үз куллары белән тудыралар. Минемчә, мондый балаларның күңелләрендә  дә бары тик  изгелек һәм шәфкатьлелек урын алган, чөнки  матурлыкны күңеле белән күрмәгән бала, мондый гүзәллекне тудыра алмас иде.

Мин укучыларыбызның бүгенгесе көндә начар гадәтләрне юлдаш итмичә, әнә шундый әкияти матурлыкны үз куллары белән тудырырга омтылуларына ихластан сөенәм. Сәләтле безнең укучыларыбыз, ә ул сәләтне дөрес юнәлештә кулланырга өйрәтү- без, укытучыларның, мөһим бурычы, минемчә. Укучылар белән  укытучылар бер сулыш  булып яши безнең мәктәптә.

Укучылар белән әкияти сыннар ясаучы,

Баева Гөлнара Ислам кызы