Язын ап-ак чәчәк аткан миләш агачы, җәй куенында иркәләнеп, кояш нурларында кызынып, чыныгып, көз кочагына керә. Инде көзгә кергәндә тәлгәш-тәлгәш җимешләрнең төсе үзгәргән, кызыл буяуга манып алган кебек, ымсындырып, ерактан үзенә дәшеп тора Кыш сулышын сизгәндә дә, миләш агачы вакыт җиленә бирешми. Яфракларын җилләр өзгәндә дә, горур башын аска ияргә теләми. Уттай кызыл тәлгәшләрен җәй бүләге итеп, ак кышларга исән-имин алып килеп җиткерә. Әйтерсең лә, бүләк белән килмәсә, кышлар үз куенына сыендырмас. Инде кыш суыгыннан да сыналып, татлы тәм кергән җимешләрендә җәйге кояш нурларын саклап утыручы миләш агачына караган саен, күңелдә язлар һәм җәйләр кабатлана. Гүя бөтерелеп карлар яуган чорда да тормыш җырын көйли ул.