Урамда карлы, салкын кыш. Кошларга  кар астыннан азык табуы кыен. Без бакчабызда җимлекләр ясап элдек. Җимлекләргә ипи валчыклары, көнбагыш, арпа, бодай  ярмалары, пешкән дөге, туң май кисәкләре салып торабыз. Кошлар безнең ярдәмгә бик мохтаҗ. Без аларга ярдәм итеп, кошларны гына түгел, үзебезнең табигатебезне дә саклыйбыз. Матур итеп сайраулары белән безне алар сөендерәләр. Без рәхәтләнеп кошлар сайравын тыңлыйбыз. Бу эш безгә бик ошады. Кышлаучы кошларны танып әйтә белергә, аларны куркытмыйча күзәтергә өйрәндек.  Үзеңне кем өчендер җаваплы сизү бик зур куаныч. Аларны саклыйк, кайгыртыйк һәм үзебезнең кулдан килгәнчә ярдәм итик.