Сотрудники Мемориального музея художника Константина Васильева из пос. Васильево, чей отец был участником трех войн и партизанского движения, провели очень интересную и познавательную  презентацию "Дети войны" для учащихся Обсерваторской школы. Они отметили, что не случайно  у него существуют художественные полотна цикла, посвященные Великой Отечественной войне, написанные Васильевым в 1972-1975 гг., и отмеченные государственной премией после смерти автора. Оригинальная композиция работ «Нашествие», «Парад 1941 года», «Тоска по Родине» и сдержанное цветовое решение делают их особенно драматичными.

Ведь «Дети войны» — это поколение нынешних бабушек и дедушек. Война отняла у них светлое и радостное детство, искалечила детские судьбы, ведь начало войны совпало для них с началом жизни.

________

Әтисе өч сугышта һәм партизаннар хәрәкәтендә катнашкан Васильево бистәсеннән рәссам Константин Васильевның мемориаль музее хезмәткәрләре Обсерватория мәктәбе укучылары өчен "Сугыш балалары" дип исемләнгән бик кызыклы һәм яхшы танып-белү презентациясен үткәрделәр. Алар билгеләп үткәнчә,  аның 1972-1975 елларда Васильев тарафыннан иҗат ителгән һәм автор вафатыннан соң Дәүләт премиясе белән бүләкләнгән Бөек Ватан сугышына багышланган циклның сәнгать әсәрләре дә юкка түгел. «Нашествие», «1941 елгы Парад», «Ватанны Сагыну» эшләренең үзенчәлекле композициясе һәм аларны аеруча драматик итә. Чөнки «сугыш чоры балалары» — ул хәзерге әби-бабайлар буыны. Сугыш аларның якты һәм шатлыклы балачагын тартып ала, балалар язмышларын юкка чыгара, чөнки сугыш башы алар өчен гомерләре башлану белән туры килә.