Жили были девочки и мальчики. Жили они в детском саду «Радуга». Дети были веселые, красивые, смелые, отважные,радостные добрые и любимые. Их любили воспитатели, мамы и папы, дедушки и бабушки, братья и сестры – в общем –все. А еще они были растрепанные, наверное, потому что бегали и прыгали. Детки все вместе играли и дружили. Еще они любили заниматься и быть красивыми. По утрам делали зарядку , занимались спортом, учились прыгать через скакалку, качать силу и отжиматься, ходить на пение и спать. Потому что спать, это значит расти. Они сами кушали, сами занимались, делали поделки и рисовали красками. Умели самостоятельно включать компьютер, делать штриховку, читать книги, гулять, знали буквы и сами одевались. Еще они любили разукрашивать и рисовать, бегать, играть в лего, «кошки-мышки», «море волнуется раз», играть в мяч и на телефоне, кататься на санках, лепить снеговика, замечать свои ошибки, печь торты и клеить. За своими делами они заметили , что очень любят детский сад «Радуга». Потому что там здорово и весело. Рады, что перешли в новую группу, потому что они «Радужные дети».
Вот такую историю сочинили дети старшей группы в День защиты детей.

Яшәгән ди кызлар һәм малайлар. Алар "Салават күпере"балалар бакчасында яшиләр. Балалар күңелле, матур, кыю, шат күңелле, яраткан иде. Аларны тәрбиячеләре, әниләр һәм әтиләр, әби – бабайлар, абый –апалар, гомумән, барысы да ярата иде. Әле алар сынымнарын сындырдылар, тагын алар чабып сикергәннәрдер, мөгаен. Балалар барысы бергә уйнадылар һәм дус булдылар. Әле алар шөгыльләнергә һәм матур булырга да яратканнар. Иртән зарядка ясадылар, спорт белән шөгыльләнделәр, чабышкылар аша сикерергә, көч сынашырга, сыгылырга, җырларга һәм йокларга өйрәнделәр. Чөнки йокларга, димәк, үсә. Алар үзләре ашадылар, үзләре шөгыльләнделәр, кул эшләре ясадылар һәм буяулар белән рәсем ясадылар. Компьютерны мөстәкыйль рәвештә кертә, штрихка ясый, китаплар укый, йөри, хәрефләр белә, үзләре дә киенәләр. Алар әле бизәргә, рәсем ясарга, йөгерергә, легода уйнарга, «Мәчеләр-мускуллар», «Диңгез дулкынлана», туп һәм телефон төбендә уйнарга, чанада шуарга, кар эретергә, хаталарын күрергә, торт мичен ябештерергә. Алар үз эшләре белән сизәләр «Салават күпере»балалар бакчасын бик яраталар. Чөнки анда бик шәп һәм күңелле. Яңа төркемгә күчүебезгә бик шатбыз, чөнки алар «сөенечле балалар».
Балаларны яклау көнендә зурлар төркеме балалары менә шундый тарихны иҗат итте.