Театр в жизни ребёнка- это всегда праздник, встреча со сказкой; ребёнок  сочувствует, сопереживает, мысленно «проживает»  с героем весь его путь. В процессе игры- драматизации развиваются и тренируются память, мышление, воображение, фантазия, выразительность речи и движений. Все дети любят смотреть сказки. Но ещё больше они любят самостоятельно разыгрывать сказки. Дети самостоятельно распределили роли, каждый выбрал по душе, потому что кто-то ещё стесняется выступать в роли артиста. Слушая и созерцая сказку, мы попали в волшебный мир, где происходят чудеса, где добро всегда побеждает зло.

Театр бала тормышында-һәрвакыт бәйрәм, әкият белән очрашу; бала герой белән бергә яши, дулкынлана, фикер йөртә. Уен - драматизация процессында хәтер, фикерләү, хыяллану, фантазия, сөйләм һәм хәрәкәтләрнең чагылышы үсә һәм тренировкалана. Барлык балалар да әкият карарга ярата. Әмма тагын да күбрәк алар үзләре әкиятләр уйнарга ярата. Балалар рольләрне мөстәкыйль бүлеште, һәркем күңеленә хуш килде, чөнки кемдер артист ролендә чыгыш ясарга ояла. Әкиятне тыңлап, без тылсымлы дөньяга эләктек, анда могҗизалар бара, яхшылык һәрвакыт явызлыкны җиңә.