Наш народ считал одним из лучших качеств, которые приходят из глубины веков - уважение к старшим, уважение к родителям, тесное общение с родными и близкими. У каждого старшего в семье было свое место. Бабушка и дедушка были образцом для подражания как для своих детей, так и для внуков. Их жизненный опыт, полезные советы позволили успешно решать самые разнообразные и сложные вопросы. Мы хотели, чтобы у нас дети уважали старших,уважали их, проявляли больше внимания, говорили больше добрых слов.

Халкыбыз гасырлар төпкелегеннән килә торган иң күркәм сыйфатларның берсе - өлкәннәргә ихтирам, ата-анага хөрмәт, кардәш-ыру белән тыгыз аралашып, ярдәмләшеп яшәүне бик мөһим санаган. Гаиләдәге һәр өлкән кешенең үз урыны булган. Әби белән бабай үз балалары өчен дә, оныклары өчен дә үрнәк саналган. Аларның тормыш тәҗрибәсе, үтемле киңәшләре гаять күптөрле һәм четрекле мәсьәләләрне уңышлы чишәргә мөмкинлек биргән. Бездә балаларны олыларны олыларга, хөрмәтләргә,күбрәк игьтибар итәргә, жылы ягымлы сүзләрне күбрәк әйтүләрен теләдек.