Без тәрбиячеләр- балаларны рухи яктан бай, әхлаклы, физик яктан сәламәт итеп үстерү өчен төрле юлларны кулланабыз. Шуларның иң әһәмиятлесе һәм нәтиҗәлесе- уеннар.

Уеннар, нәниләрдә дуслык, иптәшлек, гаделлек, зирәклек кебек сыйфатлар да тәрбияли. Уеннар ярдәмендә бала тырыш, көчле, сәләтле, нык ихтыярлы булып үсә.

6-7 яшьлек балалар туплар, сикергечләр, кыршаулар белән яратып уйныйлар. Ярышлы уенарга игътибарлары арта: алар бик теләп командаларга, звеноларга бүленәләр.

Балалар белән сигнал буенча хәрәкәт башкара белү, пространствода үз урыннарын таба белергә, өлгерлек, җитезлек, игътибарлылык кебек ихтыяри сыйфатлар тәрбияләүгә булышлык итүче уеннар уйнала.

Мы - воспитатели - используем различные пути для духовного, нравственного, физического развития детей. Из них самое важное и результативное - игры. Игры, дружба у малышей воспитывают такие качества, как товарищество, справедливость, мудрость. С помощью Игр ребенок развивается старательным, сильным, одаренным, волевым. Дети 6-7 лет играют с мячами, прыжками, обручами. Внимание к соревновательным играм растет: они охотно делятся на команды, звенья. Игры, которые способствуют тому, чтобы уметь выполнять сигнальное движение с детьми, уметь находить в пространстве свои места, воспитывать в них такие волевые качества, как ловкость, внимательность.