Бүген без кечкенәләр төркемендә 2 яшьтән алып 4 яшькәчә балалар белән янгын куркынычсызлыгы буенча әңгәмә үткәрдек. Бу яшь өчен күргәзмә-хәрәкәти һәм күргәзмә-образлы фикер йөртү характерлы. Аларның тирә-юньне кабул итүе кичерешләрдән башлана. 1 яшьлек сабыйларга тиешле интонация белән "ярамый", "авырта" кебек сүзләрне әйтүдә җитсә, 2 яшьтән соң инде күренешләргә кыскача аңлатма бирү мөһим. Бу яшьтә  балалар кызыксынучан булалар. Алар бар нәрсәне дә күзәтергә, тотып карарга, хәрәкәткә китерергә омтыла. Ә ут балаларны һәрвакыт үзенә тарта. Шунысын да онытмаска кирәк, үзләрен кызыксындырган предмет турында олылардан сораштырыр өчен 2 яшьлек балаларның сүзлек запасы җитеп бетми. Ә 3-4 яшьтә алар өлкәннәргә охшарга тырышалар: ата -аналары шырпы кабыза,  бернәрсә дә булмый, ә утның чыгуы кызык. Бу очракта сабыйга ялкын эчендә яшеренгән куркыныч турында аңлатылмаса, янгыннан котылу юк. Шуңа күрә кече группадагы балалар белән янгыннарны кисәтү буенча эшнең төп формасы аралашу, әңгәмә булырга тиеш. В младшей группе воспитываются дети от 2 до 4 лет. Для этого возраста характерны выставочно-образное и выставочно-образное мышление. Их восприятие окружающего мира начинается с переживаний. Если в возрасте 1 года малышу достаточно произнести с соответствующей интонацией такие слова, как "нельзя", "больно", то уже после 2 лет важно дать краткое объяснение явления. Следует учитывать еще одну важную особенность детской любознательности. Они пытаются все наблюдать, улавливать, приводить в движение. А огонь всегда притягивает детей. Не стоит забывать, что словарного запаса 2-летних детей недостаточно для того, чтобы расспросить взрослого о интересующем их предмете. А в возрасте 3-4 лет они стараются походить на взрослых: родители ничего не могут зажечь спичку, а дровосек-нет. В этом случае, если малышу не объяснят опасность, скрывающуюся в пламени, то спасения от пожара не будет. Поэтому основной формой работы по профилактике пожаров с детьми младшей группы должно быть общение, беседа.