Яңа ел, Чыршы, кыш турында балаларга татарча шигырьләр. Әзерләде: Гарифуллина Ф. Ф 4.12.19

1 бала

Кыш бабай, кыш бабай,

Исән-сау килдеңме?

Син бездә яңа ел

Икәнен белдеңме?

Белдеңме син безнең

Сагынып көткәнне.

Үзең дә көттеңме

Яңа ел җиткәнне.

2 бала

Исәнме, чыршы, исәнме!
Тагында бер ел үтте
Күңелле чыршы бәйрәмен
Балалар күптән көтте.

1 бала

Рәхмәт сиңа, Кыш бабай,
Безнең белән дус бабай,
Сагынып килеп җиттең,
Яңа ел бүләк иттең.

2 бала

Күрегез безнең чыршыны

Ничек матур киенгән

Безгә бәйрәм ясар өчен

Урманнан безгә килгән

1 бала

Бүлмәдә   чыршы   агачы:
Ул яшелдән  киенгән.
Чыршы да урманнан   безгә
Бәйрәм   итәргә   килгән.

Уенчыклар  белән  аны
Бизәдем  төрле  төскә.
Кызыл йолдыз  ясап  куйдым
Балкысын  өчен өскә.

2 бала

Ян яктырак, чыршыкай
Балкысын утларың
Бүген синең тирәңә
Җыелган дусларың

Декабрь

Төренде дөнья акка –

Кыш килде туган якка.

Башланды суык көннәр,

Көннәрдән озын төннәр.

Гыйнвар

Кар өстендә күпме эз!

Күрмәсәгез, күрегез.

Куян азык эзләгән,

Төлке аны күзләгән.

Февраль

Суык бабай кич – иртә

Борыннарны өшетә.

Ә көндез кояш көлә:

-Түзегез, - ди, - яз килә!

Кыш килде, салкын урамда.

Ә без куркып тормыйбыз.

Чана-чаңгыларны алып,

Тауда шуып уйныйбыз.

Буран кырларны

Бөрә ак карга.

Ул бишек җыры

Көйли аларга.

Уҗымнан калын

Юрган астында

Тирән йокыга

Талды барсы да.

Уяныр алар

Кышкы йокыдан,

Яз килеп, кырлар

Арчылгач кардан.

Ак мизгел ( Р.Миңнуллин )

Яратам мин ап-ак төсне

Бөтен дөнья ап-ак төсле.

Куяннар да ак тун кигән

Каеннар да ак туннан.

Бүреккә дә, керфеккә дә

Борынга да ак кунган.

Биек булып, ап-ак булып

Урамга ак кар яуган.

Көне буе шау-гөр килеп

Шуабыз шул ак таудан.

Буран (Г.Толымбай)

Урамда – буран,

Мин өйдә торам.

Тәрәзә аша

Тик авыз ерам.

Әй, җил выжылдый,

Буран дуылдый.

Ачулы песи

Кебек мырылдый.

Салкын, саф һава (Ә.Бикчәнтәева)

Салкын, саф һава,

Йомшак кар ява.

Урамга чыксаң,

Битләр кызара.

Кар бөртекләре

Өстеңә куна,

Үзләре матур

Һәм салкын була.

Шуабыз (Н. Мадъяров)

Чанада да шуабыз,

Чаңгыда да шуабыз.

Тимераякта очабыз,

Чыжлап тора шома боз.

Тауларга да барабыз,

Кырларга да чыгабыз.

Кар-буран дип тормыйбыз,

Шуабыз да шуабыз.

“Ак кыш” (Роберт Миңнуллин)

Яратам мин ап-ак төсне

Бөтен дөнья ап-ак төсле

Куяннар да ак тун кигән,

Каеннар да ак туннан.

Бүреккә дә керфеккә дә,

Борынга да ак кунган.

Шундый якты, шундый нурлы,

Бөтен дөнья ак кына…

Ап- ак була белә шулай

Безнең туган як кына.

“Кар бабай”

Тәгәрәтеп ак карны,

Ясадык кар бабайны.

Куйдык кишердән борын,

Ясадык ике кулын.

Күзләре – кара күмер.

Дидек: “Син урам себер!”

Зур себерке тоттырдык,

Көлешеп карап тордык.

***

Ап-ак карлар

Әкрен генә явалар.

Чаналар тартып балалар

Тау шуарга баралар.

***

Урамнарга, бакчаларга,

Урман, кырлар өстенә

Ак мамыктай күбәләк кар

Төшә дә төшә генә.

Яңа яуган кар шыгырдый,

Өстенә баскан саен,

Курыкмыйча каршылыйбыз

Салкын кыш аен.

Урамга чыктык шаулашып,

Йортлардан чана тартып;

Уйныйбыз учта йомарлап,

Юеш кар тубы атып.

Кыш килде, салкын урамда.

Ә без куркып тормыйбыз.

Чана-чаңгыларны алып,

Тауда шуып уйныйбыз.

Тауда шуасым килә (Зиннурова Ф.М.)

Мамыктай ак кар ява да,

Агарта бөтен җирне.

Мондый көнне тау шуарга

Чыгасы килмәс кемнең!

Тәрәзәдән күрдем инде,

Иптәшләрем гөр килә.

Әни, бир әле чанамны,

Тауда шуасым килә!

Тауда шуабыз (Зиннурова Ф.М.)

Куркытмый безне

Кышкы салкын да!

Тауда шуабыз

Чана-чаңгыда.