Муниципальное бюджетное общеобразовательное учреждение «Джалильская средняя общеобразовательная школа №2» Сармановского муниципального района РТ/ТР Сарман муниципаль районы МБГББУ "Икенче санлы Җәлил урта гомуми белем бирү мәктәбе"
Решаем вместе
Есть предложения по организации учебного процесса или знаете, как сделать школу лучше?
Визитная карточка
| Адрес: | 423368, Республика Татарстан, Сармановский район пгт. Джалиль, ул. Ахмадиева, д. 23 |
| Телефон: | +7(855)-596-76-17 |
| E-Mail: | dzalilsch2@mail.ru |
| Министерство: | Министерство образования и науки Республики Татарстан |
| Короткое название: | МБОУ "Джалильская СОШ №2" |
| Руководитель: | Гарипова Альбина Ильфатовна |
| Год основания учреждения: | 1970 |
| У нас учатся: | 734 учащихся |
| У нас учат: | 50 педагогических работников |
Новости школы/Мәктәп яңалыклары
Картлар күңеле пыяла — җиргә төшсә уала…
Опубликовано: 12.10.2013
Илебез буенча октябрь ае башында Өлкәннәр көне уздырыла. Төрле җирләрдә өлкәннәрне котлаулар, бүләкләүләр, искә алулар бара. Бистәбездә Өлкәннәр ункөнлегенең быелгысы да чараларга бик бай булды. Аның кысаларында әби-бабайларны мул табын артына бергә җыйдылар, концертлар күрсәтелде, Бөек Ватан сугышы ветераннары, гомер көзләрен ялгыз гына үткәрүче пенсионерларның хәлләрен белештеләр, чит кеше ярдәменә мохтаҗларга бакча, йорт эшләрендә булышу өчен “Ярдәмгә ашыгабыз!” акциясе дә игълан ителде. Дөрес, болар бездә бәйрәмдә генә түгел, ел әйләнәсе башкарыла торган эшләр. Өлкәннәр көнендә аларга игътибарның бермә-бер артуы – гадәти хәл.
Бүгенгесе көндә бистәбездә 130 урынга исәпләнгән Картлар һәм инвалидлар йорты бар. Җитәкчелек эше дә хатын-кыз җилкәсендә. Салахова Минзөлфия Минзаһид кызы биредә яшәүчеләрнең барысын тигез күреп, ятимлекләрен тоймасыннар дип тырыша. Кызганыч, әлеге йортта яшәүчеләрнең күбесе татарларга туры килә. Мондый күренеш мөселман кешесе өчен оят, әлбәттә.
Язмыш дигәнне узып булмый шул. Ни язганны күрергә туры килә инде бичара бәндәләргә. Менә кемнәргә кирәк ул кадер–хөрмәт.
3 нче октябрь көнне мин дә 6б сыйныф укучыларым белән картлар йортына юл тоттык. Максатыбыз: картлар йортында көн күрүче әби-бабайларга бәйрәм күчтәнәчләре бирү, азга гына булса да күңелләрен күтәрү иде.
Безне чиста, матур бинага урнашкан картлар йорты ишекләрен киң ачып, әлеге йортның культорганизаторы Салахова Гүзәл Дамир кызы каршы алды. Тик тышкы яктан бик матур, иркен булып күренгән йортның эченә үткәч кенә, күңелне ниндидер моңсулык биләде. Шау - гөр килгән укучыларымның тавышларын ишетептер инде, кайсы култык таягы белән, кайсы гарипләр арбасында тәгәрәп, бүлмәләреннән берәм-берәм әби-бабайлар чыкты. Йөзләрендә моң, сагыш эзләре бер мәлгә дә сүрелмәгән өлкәннәрне күргәч, укучыларым тынып калды, күңелләрендә ничек тә булса аларның кәефләрен күтәрү, сагышларын тарату теләге туды. «Әй, кешеләр, газиз әти-әниләрегезне, ярдәмгә мохтаҗ өлкән туганнарыгызны ташламагыз, картлык көнегез турында алдан уйланыгыз!»- дип кычкырасым килде минем шул минутта. Һәрберебез тәмле телләребез, җылы сүзләребез, якты карашларыбызны кызганмыйча, әби-бабайларның хәлләрен белешергә, һәрберсе белән аерым-аерым исәнләшергә, күчтәнәчләребезне тапшырырга ашыктык. Аларның кайберләре - урын өстендә, кайберләре инвалид коляскасында иде.
Бүләкләрен кулларына тоткан, балаларча шатланган, шул шатлыктан күз төпләрендә яшь тамчылары барлыкка килгән олы яшьтәге абый-апалар белән сөйләшеп тә алдык. Петров Сергей Павлович әлеге йортта яшәүчеләрдән бердәнбер сугыш ветераны икән. Яше дә зур шул: 1924 нче елгы икән. Утырып-ятып кына тора үзе хәзер. Ә менә Жиһангирова Лена Фатиховнаның кулындагы бәйләм энәләре уйнап кына тора. “Яшь чагымда буш вакытым булганда гына кулга эләккән энәләрем хәзер кулдан да төшми, балакайларым. Вакыт монда артыгы белән бит ул!”- ди Лена апа. Гүзәл Дамир кызы мактап та алды үзен. “Алтын көз” дип исемләнгән кул эшләре күргәзмәсе оештырганнар монда. Лена апаның бәйләмнәре шактый урын алып тора анда. Нинди генә кул эшләре тотмый монда яшәүчеләр: картиналар ясыйлар, бисер белән эшләүне дә якын иткән алар... Әлеге күргәзмә белән танышкан арада яныбызга шат күңелле, көләч йөзле, кулына яңа гына җыелган кишерләр тотып, бер ханым керде. Без инде аны биредә эшләүче дип кабул иттек. Баксаң, биредә яшәүче Грачёва Елена икән. Монда яшәвенә уфтанмый да ул. Бирегә килгәч, үзенә тормыш иптәше дә тапкан: Балтачев Равил абый белән гаилә учагы да тергезеп җибәргәннәр. Озын җәй буена бакчада яшелчәләр үстергәннәр. Шул мул уңышны җыеп йөрүләре икән. Балалар белән бик тиз аралашып китте Елена апабыз. Үзенең авыр хезмәт юлы турында бик кызыклы итеп сөйләп бирде. Биредә дүртаяклы дуслары да бар икән: Сарбай белән Мурка. Әйе, без әби-бабайларның кәефен күтәрер өчен ихлас тырыштык. Өлкәннәр безне яратып, күз яшьләре аша күзәттеләр, рәхмәтләр әйтә-әйтә, изге теләклә- рен теләп озатып калдылар. Ә күз карашлары автобуслар йөргән якта... Кемнәрнедер өзелеп-өзелеп көтәләр. Тик бу йортка хәл белергә килүчеләр генә юк дәрәҗәсендә... Кайтыр юлга чыктык. Берәү дә шаярмый да, уйнамый да. Һәркем үз уйларына чумып атлый. Көлешә-көлешә килгән укучыларны, әйтерсең лә, алмаштырып куйганнар. Картлык... Ялгызлык... Моңсу карашлы әби-бабайлар... Яңа гына картлар йортыннан чыккан һәркемнең уйлары шул тирәдә бөтерелгәндер, мөгаен. Кичен телефоным шалтыраудан туктамады. Ата-аналар икән. “ Бик изге эш кылгансыз. Балаларыбыз өчен сөендек без. Рәхмәт сезгә! “- диде алар. Димәк, бүгенге көн дә заяга узмаган... Алфинур Флер кызыГарифуллина, икенче номерлы Җәлил урта мәктәбенең 6 нчы б сыйныфы җитәкчесе
Безне чиста, матур бинага урнашкан картлар йорты ишекләрен киң ачып, әлеге йортның культорганизаторы Салахова Гүзәл Дамир кызы каршы алды. Тик тышкы яктан бик матур, иркен булып күренгән йортның эченә үткәч кенә, күңелне ниндидер моңсулык биләде. Шау - гөр килгән укучыларымның тавышларын ишетептер инде, кайсы култык таягы белән, кайсы гарипләр арбасында тәгәрәп, бүлмәләреннән берәм-берәм әби-бабайлар чыкты. Йөзләрендә моң, сагыш эзләре бер мәлгә дә сүрелмәгән өлкәннәрне күргәч, укучыларым тынып калды, күңелләрендә ничек тә булса аларның кәефләрен күтәрү, сагышларын тарату теләге туды. «Әй, кешеләр, газиз әти-әниләрегезне, ярдәмгә мохтаҗ өлкән туганнарыгызны ташламагыз, картлык көнегез турында алдан уйланыгыз!»- дип кычкырасым килде минем шул минутта. Һәрберебез тәмле телләребез, җылы сүзләребез, якты карашларыбызны кызганмыйча, әби-бабайларның хәлләрен белешергә, һәрберсе белән аерым-аерым исәнләшергә, күчтәнәчләребезне тапшырырга ашыктык. Аларның кайберләре - урын өстендә, кайберләре инвалид коляскасында иде.
Бүләкләрен кулларына тоткан, балаларча шатланган, шул шатлыктан күз төпләрендә яшь тамчылары барлыкка килгән олы яшьтәге абый-апалар белән сөйләшеп тә алдык. Петров Сергей Павлович әлеге йортта яшәүчеләрдән бердәнбер сугыш ветераны икән. Яше дә зур шул: 1924 нче елгы икән. Утырып-ятып кына тора үзе хәзер. Ә менә Жиһангирова Лена Фатиховнаның кулындагы бәйләм энәләре уйнап кына тора. “Яшь чагымда буш вакытым булганда гына кулга эләккән энәләрем хәзер кулдан да төшми, балакайларым. Вакыт монда артыгы белән бит ул!”- ди Лена апа. Гүзәл Дамир кызы мактап та алды үзен. “Алтын көз” дип исемләнгән кул эшләре күргәзмәсе оештырганнар монда. Лена апаның бәйләмнәре шактый урын алып тора анда. Нинди генә кул эшләре тотмый монда яшәүчеләр: картиналар ясыйлар, бисер белән эшләүне дә якын иткән алар... Әлеге күргәзмә белән танышкан арада яныбызга шат күңелле, көләч йөзле, кулына яңа гына җыелган кишерләр тотып, бер ханым керде. Без инде аны биредә эшләүче дип кабул иттек. Баксаң, биредә яшәүче Грачёва Елена икән. Монда яшәвенә уфтанмый да ул. Бирегә килгәч, үзенә тормыш иптәше дә тапкан: Балтачев Равил абый белән гаилә учагы да тергезеп җибәргәннәр. Озын җәй буена бакчада яшелчәләр үстергәннәр. Шул мул уңышны җыеп йөрүләре икән. Балалар белән бик тиз аралашып китте Елена апабыз. Үзенең авыр хезмәт юлы турында бик кызыклы итеп сөйләп бирде. Биредә дүртаяклы дуслары да бар икән: Сарбай белән Мурка. Әйе, без әби-бабайларның кәефен күтәрер өчен ихлас тырыштык. Өлкәннәр безне яратып, күз яшьләре аша күзәттеләр, рәхмәтләр әйтә-әйтә, изге теләклә- рен теләп озатып калдылар. Ә күз карашлары автобуслар йөргән якта... Кемнәрнедер өзелеп-өзелеп көтәләр. Тик бу йортка хәл белергә килүчеләр генә юк дәрәҗәсендә... Кайтыр юлга чыктык. Берәү дә шаярмый да, уйнамый да. Һәркем үз уйларына чумып атлый. Көлешә-көлешә килгән укучыларны, әйтерсең лә, алмаштырып куйганнар. Картлык... Ялгызлык... Моңсу карашлы әби-бабайлар... Яңа гына картлар йортыннан чыккан һәркемнең уйлары шул тирәдә бөтерелгәндер, мөгаен. Кичен телефоным шалтыраудан туктамады. Ата-аналар икән. “ Бик изге эш кылгансыз. Балаларыбыз өчен сөендек без. Рәхмәт сезгә! “- диде алар. Димәк, бүгенге көн дә заяга узмаган... Алфинур Флер кызыГарифуллина, икенче номерлы Җәлил урта мәктәбенең 6 нчы б сыйныфы җитәкчесе
К списку новостей
