Бүген бит – Аналар көне!

Бүген җирдә тантана!

Кояш шуңа көлә бүген

Гөлләр шуңа шатлана!

Әни сүзе – иң бөек сүз!

Юк аңа һичбер алмаш!

Иң- иң әйбәт кешеләр дә

Әни кебек булалмас!

Я - листочек золотой.

Кто меня возьмет с собой?

Ветер меня гонит,

Ветер меня кружит,

Неужели я теперь

Никому не нужен?

Миновало лето.

Осень наступила.

На полях и в рощах

Пусто и уныло.

Птички улетели.

Стали дни короче.

Солнышка не видно.

Тёмны, тёмны ночи.

Янгын чыгу- куркыныч хәл,

Шуңа без бик сак булыйк.

Бакчадагы апаларның

Сүзләрен һәрчак тыңлыйк.

Шырпы белән уйнамыйк без,

Утка якын бармыйк без,

Әтиләрне-әниләрне Хәсрәткә салмыйк без

Сандыкта ятты озак

Әбием чиккән калфак

Ул калфакны әнием дә

Кадерләп кигән һәрчак.

Милләтемнең нуры анда

Ука, чугы, чачагы.

Онытма, ядкарь бүләк-

Әбиемнең калфагы.

Юлда йөрсәң, бул син өлгер,

Светофорның төсен бел.

“Кузгалма! - ди кызыл төсе,

Сабыр, - дия сары күз”.

Юл билгеләре белән

Дус яшәргә һәрвакыт

Өйрәтәләр бакчада

Белсәгез сез шуларны,

Кагыйдәне, юлларны

Яшәрсез сез, яшәрсез сез хәвефсез гел.