Без балалары белән шөгыльләребез беткәч саф һавада йөрергә, табигатьне күзәтергә яратабыз. Менә бүген дә бик теләп бакчабызның уен мәйданчыгына юл алдык, тирә-яктагы агачларны, болытлар йөзүен, кар эрүен күзәттек. Тиздән канатлары дусларыбыз кайтыр, шул хакта сөйләшеп алдык. Бергәләп яңа мәкаль өйрәндек: «Сырчыкларга оя яса – эшең уңар». Күмәкләшеп әтиләр белән кошларга оялар ясадык, балалар әтиләренең эшләрен, сөенеп, бакчабызга алып килделәр. Күргәзмә ясадык, Тырыш әтиләргә, балаларга рәхмәтебезне җиткерәбез. Эшләрегез уң булсын!