Менә “Ак ефәктәй кыш килде” атналыгы тәмамланды. Нәрсәләр эшләдек , ниләр өйрәндек соң без бу атнада? Саф һавага чыккач кар яуганны күзәтеп,  кар бөртекләрен  карадык. Балалар кар бөртегенең  берсенең  дә бер-берсенә ошамавын , кулга төшкәч эрүен , аның салкын булуын күрделәр, тойдылар. Кар яуганны күзәтеп тасвирлап сөйләргә өйрәнделәр. Кар бөртеген нәрсә белән генә чагыштырмадылар: йолдызлар, энҗе бөртекләре, челтәр һ.б. Ял минутларында “Кар бөртекләре” уенын уйнадылар, бию өйрәнделәр. Табигать почмагына да кыш килде. Зурлар һәм мәктәпкә әзерлек төркеме балалары  кар белән тәҗрибәләр ясадылар, урамга чыгып карның тирәнлеген үлчәделәр, кар йомарламыннан кар бабай, җәнлекләр әвәләделәр. Иҗади сәнгать эшчәнлегендә  кышкы табигатьне, кар бөртекләрен  рәсемгә төшерделәр, пластилиннан әвәләделәр, кәгазьдән кистеләр.  Кыш турында шигырьләр, табышмаклар, тизәйткечләр  өйрәнә башладык. Кышны чана, чаңгысыз күз алдына китереп буламы икән? Безнең балалар да менә быел  чаңгыга басырга: шуу, этенеп китү, тауга менү алымнары өйрәтелә башлады. Ә урамга чыккач кышкы уеннар үзе ни тора: саф һава, хәрәкәт, хозурлык...