Элек- электəн җир йөзендə һəр кеше укый -яза белмəгəн очракта да табигать телен яхшы аңлаган, күзəтүлəр нигезендə табигать серлəрен ачыклый алган. Бу белемнəр атадан балага, бер буыннан икенче буынга мирас итеп калдырылган. Берничə дистə еллар буена куп кенə традициялеребез юкка чыгу белəн беррəттəн , халык экологиясенə дə игътибар кимеде, ə бу исə табигатькə кеше тарафыннан тискəре йогынтының артуына китерде. Əйе, табигать бездəн ярдəм көтə. Табигатьне ярату - аны танып белү генə түгел, аны саклауда үзеңнəн өлеш кертүдə. Табигатьне əгəрдə без сакламасак, XXI гасырда ул нинди булыр икəн соң? Проблемалы сорау XXI гасырда яшəүче һəрбер кешене борчырга тиеш. Бу хакыйкатьне бакча яшеннəн үк нəнилəребезнең аңына сеңдерергə без бурычлы.! Бүген безнең зурлар төркеме балалары "Кызыл китап ни сөйли?" темасына əңгəмə кордылар. Бу кызыклы əңгəмə барышында алар табигатебезне пычыратырга ярамавын, урманнарның, кош- кортларның, җəнлеклəрнең, елга-күллəрнең, саф сулы чишмəлəрнең, табигать Анабыз тарафыннан кешелек дөньясына бирелгəн бүлəк булуын аңладылар һəм Кызыл китапның нинди зур мəгьнəгə ия булуына төшенделəр.